ไลฟ์แฮ็ก
อานุภาพของการพูด
“เป็นมนุษย์สุดนิยมเพียงลมปาก จะได้ยากหรือโหยหิวเพราะชิวหา
แม้นพูดดีมีคนเขาเมตตา จะพูดจาจงพิเคราะห์ให้เหมาะความ”
การพูด เป็นวิธีการสื่อสารที่มีผลลัพธ์สูงสุด เพราะทำให้เกิดการสื่อสารจากผู้ส่งสารไปสู่ผู้รับสารได้โดยตรง การพูดที่สัมฤทธิ์ผลสูง หรือมีประสิทธิภาพ ผู้ส่งสาร จะต้องมีศิลปะในการพูด โดยลักษณะของการสื่อสารที่มีอานุภาพ จะมีการพูดอ่อนหวาน จูงใจ ให้สาระ และสิ่งที่พูดนำมาปฏิบัติได้
ภาพโดย tommyyo จาก pixabay
อานุภาพของการพูด ที่ส่งผลลัพธ์อย่างเห็นได้ชัด คือ การพูดจาไพเราะอ่อนหวาน ซึ่งผู้เขียนประทับใจนิทานเรื่องหนึ่งซึ่งแสดงถึงอานุภาพของการพูดที่ไพเราะ ว่า มีผลต่อความรู้สึกนึกคิดของผู้อื่นมาก ไม่เว้นแม้แต่สัตว์เลี้ยงก็รับรู้ได้ ซึ่งขอเล่าถึงนิทานเรื่องโคนันทวิศาล ที่แสดงให้เห็นผลของการพูด โดยเรื่องเล่า มีอยู่ว่า
Advertisement
Advertisement
เจ้าของโคนันทวิศาล ไปท้าพนันกับเศรษฐีว่า "โคตัวนี้ สามารถลากของได้หลายเล่มเกวียน (จำนวนมาก) ที่กล้าท้าเพราะรู้ว่า โคนี้มีกำลังลากได้อย่างสบาย" เพื่อให้ตนมีโอกาสจะได้เงินทองจำนวนมากจากเดิมพัน แต่ตัวเองก็พลาดโอกาส เพราะปากพูดไม่ไพเราะ หรือ ปากพาจน ใช้คำพูดที่ไม่สุภาพไพเราะในการสั่งให้โค ลากเกวียน ส่งผลให้โคนันทวิศาล เกิดน้อยใจ เสียความรู้สึก เลยไม่ยอมทำตามคำสั่ง
เมื่อแพ้พนัน เพราะโคไม่สามารถลากเวียนไปได้ ชายผู้นี้ก็หมดเนื้อหมดตัวกลับไปถึงบ้านนั่งโศกเศร้าเสียใจ โคนันทวิศาลเห็นเจ้าของต้องเป็นไปอย่างนั้น เกิดความสงสาร จึงบอกกับเจ้าของ ว่า (เรื่องนี้เป็นนิทาน สัตว์จึงสามารถพูดได้) ให้ไปพนันใหม่ เพิ่มเดิมพันมากขึ้นเป็นสองเท่า แต่ต้องพูดจาให้ไพเราะ พูดให้ดี ๆ แล้วจะชนะพนัน ในที่สุด ชายคนนี้ ก็ได้เงินที่แพ้พนันในครั้งแรกกลับคืนมา และยังได้เงินจากการชนะพนันในครั้งที่ 2 นี้อีกเป็นจำนวนมาก หลังจากพูดดีกับโคนันทวิศาล”
Advertisement
Advertisement
ภาพโดย garete จาก pixabay
จากนิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า แม้แต่สัตว์เลี้ยง คือโค ก็ยังรู้สึกต่อคำพูดขนาดนี้ แล้วบุคคลซึ่งมีความคิดและจิตใจ จะมีความรู้สึกต่อคำพูดมากกว่าโค เพียงใด และเมื่อพิจารณาเกี่ยวกับสุภาษิตการพูดของคนไทย ก็จะเห็นความสำคัญของการพูดว่า มีอานุภาพมาก ซึ่งตัวอย่างภาษิต ที่นำมาใช้เตือนใจและฝึกฝนในการพูด มีมากมาย เป็นต้นว่า
" เป็นคนดี ควรมีวาจาเช่นเดียวกับใจ”
“ความเป็นผู้สะอาด พึงทราบได้ด้วยถ้อยคำสำนวน”
“คนโกรธมีวาจาหยาบคาย”
“คนเปล่งวาจาชั่วย่อมทำตนให้เดือดร้อน”
“ควรเปล่งวาจาให้ไพเราะที่มีประโยชน์”
“ควรกล่าวแต่วาจาที่ไม่ยังตนให้เดือดร้อน”
“ไม่ควรเปล่งวาจาชั่วเลย”
“ควรเปล่งวาจางาม ให้เป็นที่พอใจ”
“ควรเปล่งวาจางาม”
“เปล่งวาจางาม ยังประโยชน์ให้สำเร็จ”
“ในกาลไหน ๆ ไม่ควรกล่าววาจาไม่น่าพอใจ”
Advertisement
Advertisement
“ไม่ควรกล่าววาจาที่ดี ให้เกินกาล”
ภาพโดย Alexas_Photos จาก pixabay
ศิลปะในการพูดที่ดี ย่อมทำให้ผู้พูดประสบความสำเร็จในการประกอบธุรกิจ หน้าที่การงาน หรือเกิดความร่วมมือในการทำงานร่วมกันได้ เป็นอย่างดี ซึ่งอีสป นักเล่านิทานชื่อดัง ก็ยังยืนยันว่า การพูด เป็นการสื่อสารที่มีอานุภาพมาก อย่างกับคำกล่าวที่เขาระบุว่า “ คำพูด (ที่ออกจากลิ้น) คืออาหารจานเลิศที่สุด และ คำพูด (ที่ออกจากลิ้น) นั่นแหละ คืออาหาร จนเลวที่สุด”
ภาพโดย czunss จาก pixabay
ผู้เขียนเชื่อมั่นว่า ความสามารถในการพูด เป็นสิ่งที่ทุกคนสามารถฝึกฝนในการพูดได้ แต่สิ่งที่ควรตระหนักในการพูด คือ ควรฝึกฝน เตรียมความพร้อม โดยฝึกฝนทักษะการพูดที่ดีให้มากพอ และจะต้องฝึกฝนจนเกิดความชำนาญ และสิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่ควรละเลย คือ จะต้องคิดก่อนพูด และควรใช้การพูด เป็นสิ่งที่เชื่อมโยงให้ผู้พูดกับผู้ฟัง มีความเข้าใจในทางเดียวกัน เพื่อทำให้การสื่อสารครั้งนั้นบรรลุวัตถุประสงค์
ความคิดเห็น
