อื่นๆ
พรายน้ำ
วันนั้นเป็นวัน รับผลการเรียนของเด็กนักเรียนชั้น ป.5 ซึ่งผลการเรียนของผม เราไม่พูดถึงกันดีกว่า
หลังจากที่รับผลการเรียนเสร็จแล้ว ผลและเพื่อนของผม เจ้าชาติ ได้นัดแนะกันว่าจะไปเล่นน้ำที่บ้านของเขา
บ้านของเจ้าชาติเป็นบ้านติดริมคลองสาขาของแม่น้ำใหญ่ และมีวัดที่อยู่บนเกาะกลางน้ำ ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับบ้านกับเจ้าชาติ บ้านเจ้าชาตินี่ถือว่าบรรยากาศดีมากๆ
เมื่อเห็นดังนั้นผมก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ถอดเสื้อผ้าชุดนักเรียนออก เหลือแต่กางเกงขาสั้น ซึ่งเตรียมการมาเป็นอย่างดี
ตู้ม ตู้ม เสียงผมและเจ้าชาติกระโดดลงน้ำ เมื่อเล่นสนุกกันไปได้สักพัก ผมด้วยความที่เป็นเด็กขี้เล่นและปากพล่อยได้พูดว่า
ผม: “โอ้ยๆ เจ้าชาติช่วยข้าด้วย ข้าโดนผีพรายจับ”
เจ้าชาติได้ยินดังนั้น รีบว่ายน้ำและวิ่งขึ้นท่าน้ำอย่างรวดเร็ว จนผมงงว่ามันรีบไปไหนกัน แล้วเจ้าชาติก็ตะโกนขึ้นมาว่า
Advertisement
Advertisement
ชาติ: “เอ็งรีบขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลย รีบขี้นมา”
ผม: “อะไรวะ ข้าแค่พูดเล่น”
ชาติ : “เร็วๆขึ้นมาเดี่ยวนี้เลย เอ็งรู้ไหมถ้าอยู่ในน้ำเขาห้ามพูดถึงผีพราย”
ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่าชาติไม่ได้พูดเล่น จึงรีบวิ่งขึ้นมาบนท่าน้ำบ้านเจ้าชาติ อย่างไวเลย หลังจากที่ขึ้นฝั่งแล้ว เจ้าชาติก็บอกว่า
ชาติ: “เอ็งหันไปดูในคลองที่เอ็งขึ้นมานั่นสิ”
Image by Thomas Budach from Pixabay
ผมหันไปมองตามที่เจ้าชาติบอก มีมือสีขาวสีด เล็บยาวสีดำ โผล่ขึ้นมาพ้นน้ำ แล้วก็ค่อยๆจมหายลงไปกับน้ำ
ผมกลัวมากๆจนร้องไห้ จนคุณตาของชาติได้มาเห็น
คุณตาของชาติ: “เป็นอะไรไอ้หนูเพื่อนของเจ้าชาตินี่ เอ็งเป็นอะไร”
ชาติ: “ไอ้นี่มันเรียกผีพรายในน้ำครับตา แล้วมันก็เจอดีเข้าแล้ว”
คุณตาของชาติ: “นั่นไง เรื่องพวกนี้เล่นไม่ได้เลยนะหลาน เด็กจมน้ำตายหลายคนแล้ว ห้ามพูดอีกนะ”
Advertisement
Advertisement
หลังจากนั้น คุณพ่อผมก็มารับที่บ้านของชาติ พร้อมกับเล่าเรื่องที่ได้เจอให้ท่านฟัง ท่านก็สั่งห้ามเล่นน้ำคลองเด็ดขาดเลย แถมโดนดุเรื่องผลการเรียน อีกด้วยยาวเลย
ความคิดเห็น
