อื่นๆ

พรายน้ำ

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
พรายน้ำ

วันนั้นเป็นวัน รับผลการเรียนของเด็กนักเรียนชั้น ป.5 ซึ่งผลการเรียนของผม เราไม่พูดถึงกันดีกว่า

หลังจากที่รับผลการเรียนเสร็จแล้ว ผลและเพื่อนของผม เจ้าชาติ ได้นัดแนะกันว่าจะไปเล่นน้ำที่บ้านของเขา

บ้านของเจ้าชาติเป็นบ้านติดริมคลองสาขาของแม่น้ำใหญ่ และมีวัดที่อยู่บนเกาะกลางน้ำ ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับบ้านกับเจ้าชาติ บ้านเจ้าชาตินี่ถือว่าบรรยากาศดีมากๆ

เมื่อเห็นดังนั้นผมก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ถอดเสื้อผ้าชุดนักเรียนออก เหลือแต่กางเกงขาสั้น ซึ่งเตรียมการมาเป็นอย่างดี

ตู้ม ตู้ม เสียงผมและเจ้าชาติกระโดดลงน้ำ เมื่อเล่นสนุกกันไปได้สักพัก ผมด้วยความที่เป็นเด็กขี้เล่นและปากพล่อยได้พูดว่า

ผม: “โอ้ยๆ เจ้าชาติช่วยข้าด้วย ข้าโดนผีพรายจับ”

เจ้าชาติได้ยินดังนั้น รีบว่ายน้ำและวิ่งขึ้นท่าน้ำอย่างรวดเร็ว จนผมงงว่ามันรีบไปไหนกัน แล้วเจ้าชาติก็ตะโกนขึ้นมาว่า

Advertisement

Advertisement

ชาติ: “เอ็งรีบขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลย รีบขี้นมา”

ผม: “อะไรวะ ข้าแค่พูดเล่น”

ชาติ : “เร็วๆขึ้นมาเดี่ยวนี้เลย เอ็งรู้ไหมถ้าอยู่ในน้ำเขาห้ามพูดถึงผีพราย”

ผมเริ่มรู้สึกแล้วว่าชาติไม่ได้พูดเล่น จึงรีบวิ่งขึ้นมาบนท่าน้ำบ้านเจ้าชาติ อย่างไวเลย หลังจากที่ขึ้นฝั่งแล้ว เจ้าชาติก็บอกว่า

ชาติ: “เอ็งหันไปดูในคลองที่เอ็งขึ้นมานั่นสิ”

พรายน้ำImage by Thomas Budach from Pixabay

ผมหันไปมองตามที่เจ้าชาติบอก มีมือสีขาวสีด เล็บยาวสีดำ โผล่ขึ้นมาพ้นน้ำ แล้วก็ค่อยๆจมหายลงไปกับน้ำ

ผมกลัวมากๆจนร้องไห้ จนคุณตาของชาติได้มาเห็น

คุณตาของชาติ: “เป็นอะไรไอ้หนูเพื่อนของเจ้าชาตินี่ เอ็งเป็นอะไร”

ชาติ: “ไอ้นี่มันเรียกผีพรายในน้ำครับตา แล้วมันก็เจอดีเข้าแล้ว”

คุณตาของชาติ: “นั่นไง เรื่องพวกนี้เล่นไม่ได้เลยนะหลาน เด็กจมน้ำตายหลายคนแล้ว ห้ามพูดอีกนะ”

Advertisement

Advertisement

หลังจากนั้น คุณพ่อผมก็มารับที่บ้านของชาติ พร้อมกับเล่าเรื่องที่ได้เจอให้ท่านฟัง ท่านก็สั่งห้ามเล่นน้ำคลองเด็ดขาดเลย แถมโดนดุเรื่องผลการเรียน อีกด้วยยาวเลย

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์