เรื่องสั้น "ชีวิตแสนอันตราย!"

ปัง!

อาตงตบโต๊ะดังลั่นร้าน  เพื่อเรียกสติอาซาให้เงยหน้าขึ้นมาคุยกับเขา

"แกจะอยู่แบบนี้อีกนานมั้ย  อาซา!”  อาซาทำหน้าเครียดคิ้วขมวดชนกันแทบผูกเป็นโบว์

"ฉันก็ไม่ได้อยากมีชีวิตซังกะตายแบบนี้เปล่าวะอาตง"

"แต่ฉันเห็นแกบ่นมานานหลายปีแล้วนะ  ว่าอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้  อยากทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริง แล้วนี่ยังไง

เห็นแกยังนั่งซึมกะทื่อมาหาฉันแบบนี้ทุกที"  อาตงตัดสินใจยื่นหน้าเข้าไปใกล้อาซาให้มากขึ้น  พร้อมจ้องมองลึกเข้าไปใน

ดวงตาของอาซา

เครดิตรูปภาพ : ภาพโดย Pexels จาก Pixabay

"แกฟังฉันดี ๆ  นะ..."  อาตงกล่าวเน้นเสียงหนักแน่น ก่อนเอ่ยต่อ

"...ถ้าแกอยากมีชีวิตที่ดี  แกต้องกล้า!...ให้มันมากกว่านี้หน่อยโว้ย!!!  กล้าที่จะออกมาจากคอมฟอร์ทโซนของแกเอง

กล้าที่จะทำอะไรที่คนทั่วไปเขาไม่ทำกัน" อาซามองหน้าอาตงแบบเหวอ ๆ  งง ๆ

"แต่ฉันคงทำแบบแกไม่ได้ว่ะ อาตง  ฉันไม่ใช่คนกล้าบ้าบิ่นแบบแก"

"นั่นไง! อ้างอีกแล้ว  แกอ้างตลอดชาติเลยนะ  แกไม่กล้าบ้างล่ะ  ทำไม่เป็นบ้างล่ะ  งั้นก็เชิญแกใช้ชีวิตแบบเดิมของแกไปเถอะ"

"แต่ฉันไม่อยากมีชีวิตแบบนี้" อาซาแย้ง

"งั้นแกฟังฉันดี ๆ ...ฉันถามแก แกตั้งใจฟังฉันนะ"

"อืม"

เครดิตรูปภาพ : ภาพโดย Free-Photos จาก Pixabay

"แกรักตัวเองมากมั้ยว่ะ"

"ใครบ้างว่ะจะไม่รักตัวเอง  แกนี่ก็ถามแปลก ๆ  "

"คำถามฉันปกติที่สุดแล้ว   แกสิอาซาที่แปลกพิลึกคน  อยากมีชีวิตแบบไหน  แกก็แค่ทำให้มันเป็นจริงสิว่ะ

ไม่ใช่มาโทษชะตาฟ้าดิน  ดวงตกห่าเหวไร้สาระของแก  เพราะการที่แกมาโทษโชคชะตา  ฟ้าดิน ดวงตกนั่นเท่ากับแกกำลัง

ดูถูกความสามารถของตัวแกเอง  แกไม่รักตัวเองเลยนะเว้ย"

"แต่งานที่ฉันทำ มันมั่นคงนะเว้ย!"

"แล้วถ้าวันนึงเขาอยากไล่แกออกจากงาน หรือแกถูกเลิกจ้างให้ออกจากงานขึ้นมาแกจะทำไงว่ะ

อย่าลืมสิ...ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้  แกอย่ามองโลกนี้สวยงามเป็นดิสนีย์แลนด์ไปหน่อยเลย  แกกำลังอยู่ในโลกความจริง

ไม่ใช่โลกในละคร หรือการ์ตูนดิสนีย์นะเว้ย! " อาซาเงียบกริบสีหน้าเผยให้เห็นว่ารู้สึกสำนึกผิดแล้วจริง ๆ

"ฉันจะบอกอะไรให้นะ  บนโลกนี้ มันไม่มีหรอก  ไอ้คำว่า 'มั่นคง' หรือ 'ปลอดภัย' ที่แท้จริง"

"แกมองโลกในแง่ร้ายไปมั้ยว่ะ อาตง"  อาซารีบขัด ชักเริ่มหงุดหงิด

"แกนั่นแหละที่มองโลกในแง่ดีจนเกินไป  ฉันน่ะมองโลกในแง่ดีตามความเป็นจริงที่สุดแล้ว"

"คนส่วนใหญ่ที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้  ทนอยู่กับสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ  เพราะกลัวอันตรายที่จะเกิดขึ้นในชีวิตตัวเอง

กลัวความไม่มั่นคงไม่ปลอดภัยอะไรหลาย ๆ  อย่าง  ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าอยู่ที่ไหนหรือทำอะไรมันก็ไม่ปลอดภัย100%

ทั้งนั้นแหละ"

"แกพูดก็ถูก" อาซาชักเห็นด้วย

"นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ดีที่แกต้องมีรายได้เพิ่ม  ยิ่งเป็นสิ่งที่แกรัก แกถนัด  แกจะเหมือนทำงาน  แต่ไม่ได้ทำไปตลอดชีวิตนี้

เลยวะ"

"แล้วถ้าไม่มีสิ่งที่ฉันรัก  สิ่งที่ฉันชอบ หรือถนัดเหมือนกับแกล่ะ ฉันจะทำยังไง?" อาซาถามต่อ

"แกก็ต้องค้นหาคำตอบด้วยตัวแกเอง พาตัวเองออกมาจากจุดปลอดภัยของชีวิต  หรือคอมฟอร์ทโซนของแกเองดูบ้าง  ที่แกเลิกงานก็เล่นเกมดูหนัง คุยแชทเรื่อยเปื่อยไร้สาระไปวัน ๆ นั่นแหละ  ที่เขาเรียกกันว่า 'คอมฟอร์ทโซน'  คือจุดที่แกอยู่แล้วรู้สึกปลอดภัย สบายใจมากที่สุด  แต่มันไม่ได้นำพาให้ชีวิตแกก้าวหน้าไปไหนเลย  แกอยากมีชีวิตแบบนี้ต่อไปจริงๆเหรอว่ะ"

"ไม่อยากว่ะ" อาซาตอบพร้อมสั่นหน้าเบา ๆ

"แกก็ต้องเริ่มเปลี่ยนวิถีชีวิตของแกเอง  เปลี่ยนจากดูหนัง ฟังเพลงหรือกิจกรรมไร้สาระทั้งหลาย  มาอ่านหนังสือ บทความดี ๆ  มีสาระ มีประโยชน์  มาเข้าคอร์สเรียนพัฒนาความรู้ของตัวเองตามที่แกสนใจ หรือคิดว่า...แกจะหารายได้จากสิ่งไหนได้บ้าง  แต่แกทำไม่เป็น แกก็แค่ไปหาข้อมูลศึกษาเพิ่ม ฝึกทำจนเป็นจนสร้างรายได้ได้  และไม่ยอมแพ้ มีวินัยในตัวเอง  ทำไปเรื่อย ๆ อย่าหยุด  ต่อให้แรก ๆ มันจะดูไม่มั่นคง  ไม่ปลอดภัย ดูอันตรายมากแค่ไหนก็ตาม  เพราะรายได้ไม่แน่นอน

แต่ยิ่งแกทำแล้วมีความสุขและสร้างรายได้ให้แกมากขึ้นเรื่อย ๆ  แบบไร้ขีดจำกัด แกยิ่งต้องพัฒนาต่อไปมากยิ่งขึ้น แล้วทุกสิ่งที่แกฝันจะเป็นจริง ทั้งรายได้ที่แกต้องการและชีวิตที่แกใฝ่ฝันอยากมี  แกไม่ต้องออกจากงานประจำ  แกทำมันไปพร้อม ๆ กันได้  หลังแกเลิกงานนี่แหละ วันละ 1-2 ชั่วโมงก็ยังดีกว่าแกไม่ทำห่าอะไรเลย  ให้ชีวิตนิ่งอยู่กับที่เหมือนทะเลเงียบสงบ  โดยที่แกไม่รู้ว่ากำลังมีคลื่นใต้น้ำลูกใหญ่พร้อมซัดขึ้นมาเป็นสึนามิที่ทำลายล้างทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามันจนราบคาบ!!!  ขอแค่แกกล้าลุยรับผิดชอบชีวิตตัวเอง  ไม่ยอมแพ้ ทำมันจนกว่าจะสำเร็จ  ทุกเป้าหมาย ทุกความฝันของแกก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วว่ะ"

"ก็จริงของแก อาตง"  อาซาเริ่มเห็นด้วยทีละนิด

เครดิตรูปภาพ : ภาพโดย Pexels จาก Pixabay

"อย่ามาสร้างทางเพิ่มตอนอันตรายมาเยือน  เพราะแกอาจหนีไม่ทัน  และไม่รู้วิธีปกป้องตัวเองจากอันตรายนั้น

แต่ฉันขอให้แกกล้าที่จะกระโดดเข้าไปศึกษาอันตรายเส้นทางต่าง ๆ ด้วยตัวแกเอง  เพราะเมื่อถึงวันที่อันตรายร้ายแรง

มาหาแกแล้วจริง ๆ   ไม่ว่าจะตกงาน ถูกเลิกจ้าง  บริษัทล้มละลาย หรือสมมติแกอาจป่วยจนไม่สามารถหาเงินได้

อีกต่อไป  แต่ก่อนหน้านี้แกได้เตรียมตัวสร้างระบบ สร้างเส้นทางอื่น ๆ  ให้มีรายได้เข้ามาหลากหลายช่องทางเรียบร้อยแล้ว

ต่อให้มีอีกสักกี่อันตราย  แกก็ไม่จำเป็นต้องกลัวมันอีกต่อไปแล้ว

เพราะแกลงไปเล่นกับอันตรายทุกรูปแบบจนคุ้นชินหมดแล้วและพร้อมจะปรับตัวไปได้ทุกสถานการณ์

เพื่อให้ตัวแกเองรอดพ้นจากอันตรายนั้นที่ไม่รู้จะมาเยือนแกเมื่อไหร่  อย่ารอให้อันตรายมาเล่นงานแกได้

แต่แกต้องเข้าไปเล่นในสนามก่อนที่อันตรายจะเข้ามาเล่นงาน  ชีวิตแกนะ... อาซา" น้ำเสียงเยือกเย็นของอาตง

ชวนให้ขนลุกซู่

=============

ปัง!

ก่อนที่เสียงปืนจะดังขึ้นหนึ่งนัดพร้อมกับร่างของชายหนุ่มที่นอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น

ตอนจบอาซาอาจไม่ใช่คนที่ถูกยิง   อาตงเองก็อาจไม่ใช่ฆาตกร  เหมือนที่คุณก็ไม่รู้นั่นแหละค่ะ

ว่า"อันตราย" จะมาจากใครทางไหน หรือจากอะไรบ้าง?

เครดิตรูปภาพ : ภาพโดย Vitabello จาก Pixabay

**คุณจะรอให้ปืนจ่อหัวคุณก่อน (เหตุการณ์ร้าย ๆ แย่ ๆ เกิดขึ้นในชีวิตคุณ)  หรือคุณจะเป็นคนป้องกันตัวเอง

จากเหตุการณ์เหล่านี้ได้ อยู่ที่คุณเลือกเอง** อันตรายจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ได้  เราจะปลอดภัยมากแค่ไหน

ก็ขึ้นอยู่กับเราเตรียมป้องกันการเกิดอันตรายต่อชีวิตและครอบครัวของเราเองได้ดีแค่ไหนต่างหากล่ะ

ไม่มีที่ไหนมั่นคงและปลอดภัย 100%  เราจึงต้องวางแผนรับมือกับอันตรายของชีวิตให้ดีในทุกรูปแบบ

เพื่อตัวเราเอง โดยเฉพาะครอบครัวคนที่คุณรัก ❤  แล้ววันนี้คุณเตรียมทางหนีทีไล่ให้กับชีวิตตัวเองกันหรือยังคะ?

=========================================

Blockdit : https://www.blockdit.com/neemmy.bk

เครดิตรูปภาพหน้าปก : ภาพโดย StockSnap จาก Pixabay