อื่นๆ

รีวิวหนังสือ The wizard of oz พ่อมดแห่งออซ

1.9k
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
รีวิวหนังสือ The wizard of oz พ่อมดแห่งออซ

👧 The wonderful wizard of oz 🦁

1

หรือชื่อเรียกภาษาไทยว่า พ่อมดแห่งออซ

เรื่องย่อมีอยู่ว่า เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง มีชื่อว่า โดโรที เธออาศัยอยู่กับคุณลุงและคุณป้าของเธอในรัฐแคนซัสประเทศสหรัฐอเมริกา สิ่งเดียวที่ทำให้โดโรทียังร่าเริงและมีความสุขได้คือโตโต้ สุนัขของเธอ วันหนึ่งบ้านเธอถูกพายุไซโคลนพัดไปที่ดินแดนมหัศจรรย์ และเธออยากจะกลับบ้านทันที แต่ไม่รู่ว่าจะหาทางกลับไปยังรัฐแคนซัสได้ยังไง

ที่นั้น เธอพบกับหุ่นไล่กาที่ไม่มีสมอง ชายตัดไม้ดีบุกที่ไม่มีหัวใจ และสิงโตที่ไม่มีความกล้าหาญ ทั้งสามคนจึงออกเดินทางเพื่อตามหาพ่อมดแห่งออซ เพื่อทำให้ความปรารถนาของตัวเองเป็นจริง

หนังสือเรื่องนี้ถือเป็นวรรณกรรมนิทานพื้นบ้านของอเมริกาเลย และได้รับการแปลไปแล้วถึง 50 ภาษา และมียอดจำหน่ายกว่า 3 ล้านล้านเล่ม

เกร็ดความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับพ่อมดแห่งออซ

Advertisement

Advertisement

หนังสือเรื่องนี้เคยถูกแบนจากรัฐบาลมาแล้วเพียงเพราะว่าตัวละครหลักในเรื่องเป็นผู้หญิงก็แค่นั้นเอง

หนังสือเรื่องนี้เคยสร้างเป็นหนังที่ใช้ชื่อเดียวกันเมื่อปี 1939

สิ่งที่ประทับใจคือโดเรธีเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาที่มาจากรัฐเล็กๆในประเทศสหรัฐอเมริกา เธออยู่กับคุณลุงที่ทำงานหนักและคุณป้าที่บูดบึ้ง ไม่มีใครให้ความสนใจเธอที่บ้านมากนัก แม้เธอจะออกเดินทางพร้อมกับเพื่อนๆที่เธอเจอระหว่างทางจนได้อำนาจมาครองไว้ในมือชนิดที่เป็นเจ้าของดินแดนๆนั้นได้ทั้งดินแดนในฐานะราชินีองค์ใหม่ แต่เธอก็ยังเลือกที่จะกลับบ้านมาเจอคุณลุงและคุณป้า พร้อมกับหมาคู่ใจของเธออยู่ดี

2

หากนี้คือวรรณกรรมที่ถูกเขียนขึ้นมาในประเทศอังกฤษ เราคงเห็นเด็กผู้หญิงขึ้นบัลลังก์เป็นราชินี ปกครองประเทศและดินแดนนั้นเหมือนกับวรรณกรรมอังกฤษและหนังเรื่องนาร์เนียไปแล้ว

Advertisement

Advertisement

3

ตัวละครที่ชอบที่สุด หุ่นไล่กาที่ไม่มีสมอง แต่เวลาที่คนในเรื่องมีปัญหาหรือเข้าตาจน หุ่นไล่กาตัวนี้กลับเป็นคนแก้ปัญหาและหาทางออกในเวลาอย่างรวดเร็ว ชายตัดไม้ดีบุกที่ไม่มีหัวใจ แต่เมื่อมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น เขากลับเป็นคนที่มีความเห็นอกเห็นใจมากที่สุด สิงโตที่ไม่มีความกล้าหาญ กลับปกป้องทุกคนอย่างไม่เสียดายแม้แต่ชีวิต

หลังจากอ่านจบผู้เขียนคิดว่าคนเรามักจะรู้สึกไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมี และเอาแต่สนใจแต่สิ่งที่ตัวเองไม่มี หรือขาดไป จนต้องออกเดินทางเพื่อตามหาสิ่งๆนั้น แม้ไม่รู้ว่าสิ่งๆนั้นที่ตามหาจะมีจริงๆหรือเปล่า คล้ายๆกับดอนกีโฆเต้ที่ออกเดินทางพร้อมโรซินันโด้เพื่อตามหากังหันลม

อาจเป็นเพราะสมองของเรามีการจินตนาการและสามารถเชื่อในเรื่องเล่าได้แม้สิ่งๆนั้นที่เราตามหาจะไม่สำคัญต่อเราเลยก็ตาม

4


บทความอื่นๆที่น่าสนใจ

Advertisement

Advertisement

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์