อื่นๆ

นักเพาะเมล็ดพันธุ์

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
นักเพาะเมล็ดพันธุ์

นักเพาะเมล็ดพันธุ์

ช่วงกักตัวอยู่บ้านเพื่อป้องกันการรับเชื้อ การแพร่เชื้อของโควิด-19 หลายคนคงคิดกิจกรรมสำหรับทำยามว่างในลักษณะพิเศษที่ต่างออกไปจากวันหยุดยาวในช่วงเทศกาล เพราะการหยุดในครั้งนี้เป็นวันอยู่กับบ้านที่ต่างออกไปจากวันหยุดเสาร์-อาทิตย์และวันนักขัตฤกษ์ต่าง ๆ และเราเดินทางไปท่องเที่ยวในต่างพื้นที่ไม่ได้ทั้งในประเทศและต่างประเทศ ดังนั้น ทุกวันในการอยู่บ้านจึงเหมือนวันหยุด แม้จะมีการทำงานจากบ้าน Work From Home (WFH) สำหรับใครหลายคน กับบางคนไม่มีงานต้องทำจากที่บ้านและมีหลายคนต้องถูกพักงานหลังผลกระทบจากโควิด-19

ดอกจอกที่เป็นพิมพ์ให้กับขนมดอกจอก ภาพโดย Nonglak Butlerวันหนึ่งก่อนปฏิบัติตัว WFH แบบเข้มข้น ฉันได้แวะไปชมสวนและเมล็ดพันธุ์ไม้ยืนต้น ไม้ป่า ไม้เมือง ไม้ดอก ไม้ประดับ พืชผักสวนครัวที่ “วังทองหลาง” ซึ่งเจ้าของบ้านเรียกเช่นนั้นตามพื้นที่ที่บ้านตั้งอยู่ เมื่อไปถึงเรื่องราวของนักเก็บและเพาะเมล็ดพันธุ์ได้เริ่มขึ้น ท่ามกลางต้นปีบสูงหลายเมตร ดอกร่วงลงตามพื้น ต้นปีบมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเจ้าของบ้าน สมัยเป็นเด็กเก็บเมล็ดพันธุ์กลับมาบ้านเอามาหว่านทิ้งไว้ จนตอนนี้อายุต้นปีบน่าจะ 30 ปีเศษ ชีวิตของเด็กเก็บเมล็ดพันธุ์คนหนึ่ง ที่พบเมล็ดพันธุ์ ต้นอ่อนริมถนน ตามป่าตามเขา ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะเก็บกลับมาบ้านเพื่อสักวันต้นไม้ ไม้ดอก ไม้ประดับจะเป็นร่มเงาในสวนของบ้าน เป็นเพื่อนพักอาศัยในชายคาและที่ดินของตัวเอง จนวันนี้เขาได้สร้างระบบนิเวศทางธรรมชาติเกิดขึ้นภายในบ้าน ต้นไม้และไม้ดอกหลายต้นรวมถึงพืชผักกินได้ส่วนหนึ่งหรืออาจจะกล่าวได้ว่าส่วนมากและแทบทั้งหมดต่างมีความเป็นมาในตัวของมันเอง ทำให้เขาได้ระลึกถึงที่มาที่ไป

Advertisement

Advertisement

การพบลูกจันในเมืองหลวงที่วังทองหลาง เป็นทั้งความอัศจรรย์และทำให้คิดถึงความหอมในวัยเยาว์ ภาพโดย Nonglak Butlerลูกจันส่งกลิ่นหอมและหล่นลงหลังคาตามพุ่มดงใบชะพลู ลูกกลมแป้นที่เจ้าของบ้านเล่าว่าคนสมัยก่อนเอามาเป็นส่วนปรุงกลิ่นของน้ำกะทิลูกจัน หรือแม้แต่ดอกชมนาดหรือดอกข้าวใหม่ที่หอมกลิ่นอ่อน นักเพาะเมล็ดพันธุ์ยังนำมาลอยในน้ำดื่มส่งกลิ่นหอมชื่นใจ การได้นั่งใต้ซุ้มดอกชมนาดริมสนามหญ้า ไม่ต่างจากนั่งกลางทุ่งนาที่ต้นข้าวใหม่กำลังส่งกลิ่นหอมของรวงข้าว มะม่วงพันธุ์ศาลายาเป็นอีกหนึ่งสายพันธุ์ที่ฉันไม่เคยรู้จัก รสชาติดีกึ่งเปรี้ยวกึ่งมันปนหวานสามรสไม่เข็ดฟัน มีรังผึ้งหนึ่งครอบครัวอาศัยกิ่งต้นมะม่วงศาลายา การได้เดินชมสวนที่ไม่ได้ออกแบบเป็นสวนผักแบบทางการ พื้นผักบางอย่างปลูกในถาดใส่ไข่ กระถางดินเผาและกระถางพลาสติก บ้างก็หว่านไว้รอบ ๆ สนามหญ้าขนาดย่อมของที่บ้าน ส่วนรอบโคนไม้ใหญ่มีทั้งพุ่มต้นชะพลู ใบย่านาง แมงลัก โหระพา กะเพรา พริกขี้หนูสวน มองไปอีกกระถางใหญ่ ใบของร็อคเก็ตแผ่คลุมหนาตาและรสชาติของผักสดใหม่ที่อวบ กรอบ ปลอดยาฆ่าแมลง ทำให้ผักที่ออกจะกินยากหน่อยสำหรับบางคนกลายเป็นผักที่น่ากินขึ้นมาทันที นอกจากนี้เจ้าของวังทองหลางยังปรุงอาหารจากผักที่มีในบ้านให้กินกันสด ๆ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้กินไข่เจียวใบชะพลูจนลืมไข่เจียวชะอมหรือไข่เจียวที่ใส่ผักอื่น ๆ ไปสิ้น

Advertisement

Advertisement

ชมนาดหรือดอกข้าวใหม่ ซุ้มที่ทำให้ได้กลิ่นละมุนของดอกไม้งาม ภาพโดย Nonglak Butlerเพื่อให้การเข้าสู่การกักตัวรื่นรมย์ในห้วงยามดังกล่าว ฉันจึงขอดิน กระถาง ต้นกล้าผักบางอย่างที่ไม่ต้องอาศัยการดูแลมากนัก รวมถึงสะดวกต่อการเพาะบนระเบียงบ้านขนมชั้นของฉัน วันไปเยือนนักเพาะเมล็ดพันธุ์ จึงให้ดินวังทองหลาง กระถางสำหรับปลูก ต้นชะพลูสองสามเหง้า ต้นอ่อนพริกขี้หนูสวน เถาต้นดอกขจรพร้อมดอกขจรสองสามช่อสำหรับทำไข่เจียว และเก็บร็อคเก็ตให้เอากลับมากินที่บ้านอีกถุงเบ้อเริ่มทำกินได้สามมื้อ

ไข่เจียวใบชะพลู อาหารชุดของวังทองหลาง ภาพโดย Nonglak Butlerเมื่อกลับถึงบ้านฉันนำต้นเหล่านี้ลงกระถาง และเพาะเมล็ดดอกอัญชันที่เก็บมาจากริมรั้วเพื่อนบ้าน ฉันไม่รู้ว่าการเก็บตัวช่วงโควิด-19 จะยาวนานแค่ไหน ฉันเชื่อว่าคงไม่ใช่เพียงเจ้าของวังทองหลางที่มีความสุขกับการรดน้ำพรวนดินสวนของตัวเอง แต่ในช่วงเวลาดังกล่าวเราจะมีนักเก็บและเพาะเมล็ดพันธุ์เพิ่มขึ้นอีกจำนวนมาก เราคงได้ใช้ช่วงเวลาและความทรงจำดี ๆ ในครั้งนี้ผ่านการเพาะการเติบใหญ่ให้งอกในใจเรา ต้นกล้า เมล็ดพันธุ์ ที่เราได้มีเวลาดูแลกันและกันมากขึ้น

Advertisement

Advertisement

Story and Photo by Nonglak Butler

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
NonglakButler
NonglakButler
อ่านบทความอื่นจาก NonglakButler

นักบันทึกเรื่องเล่าการใช้ชีวิต

ดูโปรไฟล์

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์