ความสุข...แบบคนใช้ฟืน

หลายๆ พื้นที่ในประเทศไทยหรือทั่วโลก ยังมีคนส่วนหนึ่งที่ยังอาศัยฟืนในการประกอบหุงอาหาร โดยเฉพาะในแถบชนบทหรือนอกเมือง ที่ยังสามารถหาท่อนฟืนจากรอบๆ บ้านมาใช้ในครัวได้ นั่นก็ยังบ่งบอกถึงทรัพยากรทางธรรมชาติที่ยังอิงอาศัยกันได้

กว่าจะได้กิ่งไม้หรือท่อนไม้มาหัก มาตัดเป็นท่อนๆ ก็ต้องใช้เวลา บางคนก็สามารถประกอบอาชีพด้วยการหาฟืนมาขายต่อก็มี แต่ส่วนใหญ่ก็มาใช้ในครัวเรือน ยิ่งคนที่ดูไม้เป็นก็จะสามารถเลือกต้นไม้แห้งที่ติดไฟง่าย ก่อไฟได้นานอีกด้วย

โดยเฉพาะเมื่อเข้าสูฤดูฝน การหาฟืนเตรียมไว้ใช้ตลอดฤดูฝนจึงเป็นสิ่งสำคัญมากๆ เพราะยิ่งมีฝนตกทุกๆ วันก็ยากที่จะหาฟืนมาตาก จำเป็นต้องมาเก็บไว้จนกว่าจะแห้งถึงจะใช้งานได้ มองภายนอกก็ดูเป็นเรื่องที่น่าลำบาก ไม่มีความสนุก แต่มันจะสอนในการใช้ชีวิตหลายๆ อย่างด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นการใช้ทรัพยากรที่ยังใช้ได้ให้เกิดประโยชน์ การได้ออกกำลังกาย ทั้งการตัด การผ่าฟืน การแบก การขนส่ง ทุกขั้นตอนมีสิ่งที่สอดแทรกให้ความรู้ดับเราได้เสมอ

ในวิชาชาวค่ายของลูกเสือเลยมีการประกอบอาหารในป่า สอนให้เด็กๆ รู้จักที่จะเอาตัวรอดได้ในป่า รู้จักหาทรัพยากรที่อยู่รอบตัวมากใช้ ยิ่งกิจกรรมรอบกองไฟก็ให้บรรยากาศแห่งความสุขโดยที่ไม่ต้องบอกว่าเป็นอย่างไร หลายๆ คนเลยชอบเวลาเข้าป่า นอนข้างกองไฟอุ่นๆ ต้มน้ำตอนกลางคืนหรือเช้าตรู่ขับไล่ความเย็นอย่างไม่ต้องรีบร้อนใดๆ

การผ่าฟืนก็เป็นอีกกิจกรรมที่ฝึกสมาธิ ได้ออกกำลังกาย จากชิ้นสู่ชิ้น พร้อมเหงื่อที่ออกมาตามร่างกายด้วยเช่นกัน แม้แต่ภาพยนตร์จีน เราก็เคยเห็นพระท่านผ่าฟืนพร้อมๆ กับฝึกสมาธิไปด้วย ถึงกับมีบทธรรมหนึ่งว่า "ก่อนเข้าถึงธรรม ข้าพเจ้าก็ผ่าฟืน หลังเข้าถึงธรรม ข้าพเจ้าก็ผ่าฟืน" ฟังดูผิวเผินเหมือนไม่มีอะไร แต่มีสัจธรรมซ่อนอยู่ โดยไม่รู้ตัว เมื่อใดที่มีโอกาสได้ผ่าฟืน แบกฟืน เผาฟืน หรือผิงไฟจากฟืนให้เราเข้าถึงธรรมด้วยเช่นกัน

เครดิต ภาพปก และภาพประกอบทุกภาพ โดยผู้เขียน

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !