อื่นๆ

ความหลงใหล...ในปลายปากกา

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ความหลงใหล...ในปลายปากกา

อีกความหลงใหลของผมก็คือ ปลายปากกา ไม่อยากใช้มุกเดิมว่าเป็นคนชอบผลิตปลายปากกาอีกครั้งเพราะใช้ไปแล้วกับปลายดินสอ แต่ย้ายบริษัทแล้วต่างหาก (ฮา) ใช่แล้ว! ปลายปากกาของผมก็คือ การเขียนนั่นเอง

20 ปี ไดอารี่ผมหลงใหลการเขียนมาเป็นเวลา 20 กว่าปีแล้ว จากหลักฐานการเขียนไดอารี่ของผม และผลงานการทำหนังสือทำมือ คือ พิมพ์เอง อ่านเอง เข้าเล่มเองหรือให้ร้านเข้าเล่มให้เพื่อความแข็งแรงและมาตรฐาน แต่ขั้นตอนอื่นๆ ทีผมทำเองได้ ผมทำด้วยความตั้งใจ เพราะอยากจะมีเป็นของตนเอง

หนังสือทำมือเช่นเดียวกับหนังและเพลงที่ผมก็ชื่นชอบเหมือนกัน หนังต้องใช้อุปกรณ์เยอะ ก็เลยทำเท่าที่ทำได้ เป็นหนังสั้นเท่านั้น ส่วนเพลงก็เคยทำ อัดเสียง ยืมดนตรีสำเร็จมาใช้บ้าง ทำขึ้นมาเองบ้าง แต่เนื่องจากเสียงค่อนข้างเพี้ยนเลยเอาดีด้านร้องไม่ได้ เลยมาเน้นที่การเขียนดีกว่า เพราะเก็บไว้ได้นาน บางเล่ม บางบทความก็มีประโยชน์กับคนอื่นต่อได้ ผมเลยเขียนมาตลอด

Advertisement

Advertisement

กระดาษกับปากกาอาชีพนักเขียน แรกเริ่มจริงก็มาจากการเขียนจริงๆ ผ่านปลายปากกา ถึงแม้ปัจจุบันจะใช้แป้นพิมพ์เป็นหลักแล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่มีการเปลี่ยนเป็นนามแป้นพิมพ์ แต่อย่างใด และยังคงเรียกว่านักเขียนและนามปากกาเหมือนเดิม เริ่มจากการเขียนสู่การพิสูจน์อักษร กระบวนการพิมพ์ ออกแบบภาพประกอบ ภาพปกจัดหน้าต่างๆ ก่อนพิมพ์ออกมาเป็นรูปเล่มให้ได้ชื่นชมกันหรือวางอยู่ในร้านหนังสือกัน

เคยมีคนรุ่นพี่ออกหนังสือก็รู้สึกตื่นเต้น ดีใจแทนที่สามารถมีผลงานเป็นของตนเองได้ ใฝ่ฝันเรื่อยมาว่าจะต้องมีหนังสือเป็นของตนเองให้ได้ แต่ไม่ได้หวังว่าต้องวางจำหน่ายอะไร ขอแค่หยิบจับได้ เก็บไว้ใกล้ตัวก็มีความสุขมากแล้ว

หนังสือทำเองหากมีอีกเสริมอาชีพนอกจากอาชีพหลักแล้ว อาชีพนักเขียน คือ อาชีพที่ผมอยากจะทำมากที่สุด เพราะได้สนุกกับการใช้ภาษา เรียบเรียงตัวอักษร ถ่ายทอดเรื่องราวต่อ บันทึกเรื่องราวดีๆ แบ่งปันความรู้ให้กันและกัน คนเขียนก็ได้ใช้จินตนาการในการกลั่นกรองภาษา เลยอยากเป็นนักเขียน อาชีพที่ไม่ต้องมีเครื่องแบบเป็นของตนเอง แต่มีลายเซ็นหรือนามปากกาเป็นเอกลักษณ์แทน อยากเป็นทั้งคนเขียนและคนอ่านไปด้วยพร้อมๆ กัน

Advertisement

Advertisement

ดังนั้นทุกครั้งที่ลงมือทำหนังสือทำมือก็จะมีรอยยิ้มระหว่างการทำทุกครั้งเสมอ อยู่กับตัวหนังสือและกระดาษได้เป็นวันๆ

จดบันทึกแต่แรกเริ่มจริงๆ ก็มาจากการเขียนบันทึกประจำวัน ที่ผ่านมาแล้วเป็น 20 ปีกว่า ย้อนกลับไปอ่านก็ได้เห็นมุมมองประสบการณ์ในช่วงหนึ่งๆ ที่ผ่านมา ก็มีทั้งดีและไม่ดีปะปนกันไป หลายๆ อย่างก็ช่วยย้ำเตือนความจำ ประสบการณ์ชีวิต และทำให้นึกถึงวันเวลาที่ถูกกลืนกินไปพร้อมๆ กับอายุของเราที่น้อยลงไปทุกทีเหมือนกัน

ปากกาการเป็นนักเขียนก็เหมือนคนที่ได้ทบทวนเรื่องราวในชีวิตตนเองและผู้อื่นเสมอ โดยผ่านกาลเวลาและเรื่องราวต่างๆ ที่คอยเตือนสติ เตือนให้ตื่นจากสิ่งที่ไม่รู้ต่างๆ ได้ ถือเป็นงานหรืออาชีพที่ไม่จำกัดพื้นที่การทำงาน ยิ่งหลายที่ทำงาน ยิ่งมีเรื่องราวให้เขียนใหม่ๆ เสมอ ผมเลยหลงใหลกับปลายปากกาที่สามารถสร้างสรรค์โลกของเราได้ เปลี่ยนแปลงให้เกิดสิ่งที่ดีงามขึ้นได้จากอักษรที่เราเรียบเรียงขึ้นมา

Advertisement

Advertisement

ปากกาเมื่อยังมีแรงเขียน ยังมีความคิดที่อยากจะถ่ายทอดหรือบันทึกเรื่องราวต่างๆ อยู่ ก็ยังคงจะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะทำไม่ไหวจริงๆ เพราะเป็นสิ่งที่ทำแล้วมีความสุขและสนุกกับมันเสมอมา


เครดิต

ภาพปก โดยผู้เขียน และข้อความอัตโนมัติจาก TrueID In Trend

ภาพประกอบ ที่ 1-7 โดยผู้เขียน

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์