อื่นๆ
ผีหลอก
สมชายจัดแจงแต่งตัวลากกระเป๋าเดินทางใบโตออกจากคอนโด สมชายต้องเดินทางไปหาเพื่อนสนิทที่ได้นัดหมายกันไว้ตั้งแต่สัปดาห์ก่อน สมชายนัดกับเพื่อนสนิทที่อยู่ในจังหวัดลพบุรี ซึ่งสมชายก็ไม่เคยไปจังหวัดนั้นมาก่อน สมชายกดโทรศัพท์เพื่อจะโทรหาเพื่อนสนิท หรือ โจ ตั้งแต่เมื่อวานก่อน ถึงขณะนี้ยังไม่สามารถติดต่อได้เลย
โจมักจะไม่ชอบรับโทรศัพท์อยู่แล้ว ซึ่งสมชายรู้จักเพื่อนสนิทคนนี้ดี จู่ๆ โจก็ติดต่อเข้ามา สมชายรีบรับสายจากโจ สมชายยังไม่ทันได้พูดก่อน เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาว่า กูรอมึงอยู่นะ สมชายคุ้นหูกับเสียงนี้ดีกว่าใคร เสียงพูดของโจนั่นเอง แต่ไม่ทันที่สมชายจะได้พูดอะไรตอบกลับไป ต้นสายนั้นก็พลันขาดไปเฉยๆ สมชายส่ายหัวนิดๆ เพราะเบื่อกับพฤติกรรมของโจที่ไม่เคยเปลี่ยน พร้อมกับถอนหายใจยาวๆ
สมชายมาถึงจังหวัดลพบุรีในช่วงเที่ยง วันนี้แดดแรงมาก สมชายเรียกวินมอเตอร์ไซด์ให้พาไปส่งแถวหน้าวัง เพราะนัดหมายกับโจไว้แถวนั้น สมชายพยายามโทรศัพท์หาโจเป็นระยะๆ แต่ไร้วี่แววที่จะติดต่อได้ สมชายวนเวียนอยู่บริเวณนั้นจนกินเวลาไปถึงบ่าย 4 โมงแล้ว จึงต้องมองหาที่พักไว้ใกล้ๆ สมชายเห็นโรงแรมแห่งหนึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามกับประตูทางเข้าวัง จึงตัดสินใจติดต่อเข้าพักทันที สมชายรู้สึกเหนื่อยล้ากับการเดินทางมามากแล้ว
Advertisement
Advertisement
พนักงานของโรงแรมส่งกุญแจห้องพักให้แก่สมชาย แล้วชี้นิ้วไปทางบันไดให้ขึ้นไปชั้นที่ 2 สมชายมีความรู้สึกว่า โรงแรมแห่งนี้น่าจะเก่าแก่มาก สังเกตุได้จากทางเดินขึ้นลงค่อนข้างชัน สีผนังก็กร่อนและแตกร้าวไปตลอดทาง ก่อนที่สมชายจะเปิดประตูห้องเข้าไปนั้น จู่ๆ ก็มีมือหนึ่งมาจับที่ไหล่ สมชายสะดุ้งเฮือกสุดตัว ตกใจสุดขีด รีบหันไปมองหาเจ้าของมือนั้นทันที เฮ้อ.. สมชายถอนหายใจคล้ายโล่งอก
สมชาย : โจ..มึงมาได้ไงวะ และรู้ได้ไง ว่ากูอยู่ที่นี่
ไม่มีเสียงตอบกลับจากโจ
โจเดินเข้าไปในห้องพัก สมชายลากกระเป๋าเดินตามเข้าไป โจดิ่งเข้าไปที่ห้องน้ำทันที ไม่นานนักโจก็วิ่งออกมาจากห้องน้ำ และวิ่งออกจากห้องไป สมชายตะโกนเรียกก็ไม่หยุด สมชายวิ่งตามไปก็ไม่ทัน สมชายรู้สึกงงมากกับพฤติกรรมของโจในวันนี้ แต่สมชายไม่อยากคิดมาก ตอนนี้ร่างกายต้องการพักผ่อนมากกว่า พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่
Advertisement
Advertisement
สมชายตั้งใจนอนพักที่นี่สักหนึ่งคืน รู้สึกเหนื่อยมากจริงๆ ส่วนเรื่องโจค่อยถามหากับคนแถวนี้ ซึ่งน่าจะรู้จักและได้แวะหาที่บ้านก็ได้ สมชายเผลอหลับไปอย่างไม่รู้ตัว
ดึกสงัดคืนนั้น สมชายตื่นลืมตาขึ้นมาแบบหนังตาหนักๆ ร่างกายขยับไม่ได้ สายตาโฟกัสไปที่บางอย่างปลายเตียงนอน สิ่งนั้นค่อยๆ เลื่อนเข้ามาใกล้กับสมชายที่นอนอยู่ จับภาพได้ว่า เป็นผู้หญิงผมยาวไว้ผมหน้าม้า สวมชุดนอนสีขาว ลักษณะลอยอยู่เหนือพื้นห้อง สมชายจ้องมองสิ่งนั้นชนิดตาไม่กระพริบเลยทีเดียว ส่วนปากก็ขมุบขมิบสวดมนต์ผิดๆ ถูกๆ เสียงหัวใจเต้นเร็วไม่เป็นจังหวะ ขนหัวลุกไปทั้งหัวไปเองโดยอัติโนมัติ
ผีสาวเลื่อนตัวมาหยุดอยู่ที่ปลายเท้าของสมชาย เธอโยกคอไปมาซ้ายขวา เสียงกระดูกคอดังก็อกคล้ายจะหัก ในมือขวาของเธอถือบางอย่างไว้ ผีสาวใช้บางอย่างในมือ ซึ่งสมชายเพิ่งเห็นถนัดขึ้น มันคือมีดนั่นเอง มันมีขนาดที่ไม่เล็กไม่ใหญ่มากนัก ผีสาวใช้มีดจ่อไปที่คอของตัวเอง เธอแทงปลายมีดเข้าไปในคอ เลือดพุ่งกระฉูดทะลักไหล เธอค่อยๆ เชือดคอตัวเองโดยการเฉือนไปมา เลือดยิ่งไหลนองพุ่งออกมามากขึ้นเรื่อยๆ เลือดนั้นเปอะเปื้อนเสื้อผ้าของเธอ ระหว่างที่ผีสาวฆาตกรรมตัวเองอยู่นั้น เธอส่งเสียงกรีดร้องออกมาตลอดเวลา สมชายพยายามดิ้นรนอยู่หลายครั้งหลายครา อยากจะหนีไปให้ไกลจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด แต่ดูเหมือนร่างกายจะไม่ตอบสนองกับความประสงค์ซะเลย สมชายจนปัญญาที่จะต่อสู้กับผีสาวแล้ว สมชายหลับตาปี๋พรึมพรำบางอย่างในลำคอ และหลับไปโดยไม่รู้ตัว
Advertisement
Advertisement
เช้าแล้วหรือนี่ สมชายตื่นลืมตาขึ้นมาท่ามกลางแสงแดดจ้าที่ส่องทะลุเข้ามาในห้อง สมชายรีบเช็คเอ๊าท์ออกจากโรงแรมทันที รีบมากถึงขนาดที่ไม่ได้อาบน้ำอาบท่าเลยทีเดียว สมชายส่งคืนกุญแจห้องให้แก่พนักงานคนเดิม
พนักงานโรงแรม : มีอะไรหรือเปล่าคะ?
สมชายส่ายหน้า
พนักงานโรงแรม : เจอหรอคะ?
สมชายพยักหน้า
พนักงานโรงแรม : ที่นี่เป็นโรงแรมเก่าแก่หลายสิบปี เคยมีผู้หญิงถูกฆ่าปาดคอที่นี่ค่ะ
สมชายเดินออกมาจากโรงแรมด้วยสีหน้าซีดเผือด ฝืนใจเดินเข้าไปสอบถามหาเพื่อนโจกับวินมอเตอร์ไซด์ทันที จนได้ความว่า แม่ของโจขายของอยู่ที่ตลาดข้างวังนี้เอง สมชายไม่รีรอ เดินดิ่งไปยังเป้าหมายในใจอย่างเร็ว สมชายได้พบกับแม่ของโจแล้ว รู้สึกดีใจที่จะได้พบเพื่อนแล้ว หลังจากสมชายแนะนำตัวเองและบอกถึงจุดประสงค์ของการมาในครั้งนี้ สมชายก็ได้รับคำตอบกลับมาว่า "โจตายแล้วลูก เผาไปเมื่อ 2 วันก่อนหน่ะ ถูกรถชนตาย" สมชายอึ้งกับคำตอบที่ได้ยิน ในหัวสมองคิดถึงเรื่องต่างๆ ที่เจอเมื่อวาน ไหนจะผีสาวเมื่อคืนด้วย เขาเรียกว่า ซวยแล้วซวยอีก ใช่ไหมครับ แล้วถ้าคุณพบเจอเรื่องแบบนี้บ้าง คุณจะทำอย่างไรต่อไปล่ะครับ
ขอบคุณภาพจาก
KELLEPICS จาก Pixabay
ความคิดเห็น