อื่นๆ

ผีเดินตาม !

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ผีเดินตาม !

1เดินตามมาหลอกหลอน . . .

เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยเมื่อก่อนที่บ้านต่างจังหวัด เมื่อก่อนต่างจังหวัดทุกคนก็จะทราบกันดีว่ายังไม่มีเทคโนโลยีที่เข้าไปถึงเหมือนสมัยนี้ มีแต่ท้องนาทางเดินเล็ก ๆ ไฟฟ้าที่เข้าไม่ถึงมีแต่เสียงเทียนและไฟฉายนำทางห้างหรือที่ดูหนังก็ไม่มีต้องไปเที่ยวตามงานวัดที่จัดขึ้นและมีหนังกลางแปลงมาฉายที่วัด เด็ก ๆ ตอนนั้นก็จะดีใจกันมาก

ที่ตำบลดอนยาย จังหวัด นครปฐม ในสมัยเมื่อก่อนบ้านเรือนแถวนั้นสร้างห่างกันมาก ๆ ตามความกว้างของที่นาของแต่ละครอบครัว ยิ่งคนมีพื้นที่นาเยอะก็จะยิ่งห่างกับเพื่อนบ้านอื่น ๆ มาก ต้องใช้เวลาเดินตามร่องนาหรือขับรถไปหากัน ตอนดึก ๆ ก็พกไฟฉายหรือแสงจากเทียนเดินถือเอาเวลาไปไหนมาไหน ในสมัยก่อนเพราะไม่มีถนนใหญ่ทางเดินและไฟฟ้าที่สะดวกเหมือนตอนนี้ พื้นที่ไม่เยอะก็จะสร้างบ้านใกล้กันจะเดินหากันได้ง่ายหน่อย เวลามีงานวัดประจำปีของหมู่บ้านก็จะชอบชักชวนกันพาออกไปเที่ยวตาม นิสัยเด็ก ๆ ที่ชอบไปเล่นตามงานวัดและดูหนังกลางแปลงที่เอามาฉายแก้บนกัน เวลากลับจากงานดึก ๆ ก็จะชวนกันเดินกลับบ้านต้องเดินผ่านท้องนาดึก ๆ มีเพียงแค่ไฟฉายละก็เพื่อน  2 - 3 คนเดินอยู่ด้วยกัน

Advertisement

Advertisement

ช่วงเวลาตี 3 ... หลังจากกลับจากกงาน

หลังจากดูลิเกเสร็จก็พากันเดินกลับระหว่างทางมืดดดมากกก !! มีแค่ไฟฉายคนละกระบอกเดินถือส่องไปตามทางรอบ ๆ ของเราคือท้องนาข้างทางก็เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ละที่กว้าง ๆ ระหว่างนั้น !!

มองไปข้างหน้าเราไกล ๆ เห็นมีคนเดินอยู่คนเดียว

ด้วยความเฟรนลี่เพื่อนก็ตะโกนทักไปชวนให้มาเดินกับพวกเรา

ชายคนนั้นก็หยุดละยืนรอเรา ...

2

ระหว่างที่เดินไปใกล้ถึงผู้ชายคนนั้นเสียงหมาหอนก็ดังตลอดทางด้วยความกลัวก็เรึ่มเดินกันเร็วขึ้นเพื่อรีบไปหาผู้ชายคนนั้นที่หยุดรอพวกเราอยู่พอใกล้ถึงเท่านั้นละครับ !! ไฟส่องไปที่ชายคนนั้น เห็น ชายคนนั้นค่อย ๆ หันมาใบหน้าเต็มซีดตัวขาวก้มหน้าอยู่พวกเราตกใจก็หยุดกันสักพักเขาเหงยหน้าขึ้นมาภาพที่พวกเราเห็นคือชายคนนั้น ไม่มีใบหน้าหันมาทางพวกเรา พวกเราตกใจกลัวก็รีบวิ่งจับมือกันวิ่งหนีไปสักพัก ตั้งสติก็มองไปอีกทีไม่เห็นแล้ว

Advertisement

Advertisement

เพื่อน : มึงเห็นเหมือนกันป่าววะ

มีเสียงหมาหอนดังขึ้นอีก

พวกเราก็รีบเดินกันเพื่อจะรีบกลับบ้านให้ไวที่สุด แต่ระหว่างเดินนั้นได้ยินเสียงพุ่มไม้ข้างทางขยับและเสียงเหมือนมีคนเดินตามตลอดเวลาที่พวกเรารีบเดินกลับกัน จังหวะนั้นเราก็ยกมือไหว้ด้วยความกลัว พอถึงบ้านก็เล่าให้พ่อแม่ฟัง รุ่งเช้าก็ไปใส่บาตรทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ เขา เขาน่าจะมาขอส่วนบุญจากเรา ทางต่างจังหวัดสมัยก่อนมันมืดมากจนน่ากลัวมากจริง ๆ แล้วยิ่งเป็นที่โล่ง ๆ มีแค่ไฟฉาย พวกผมเองถ้าให้กลับไปเดินอีกคงไม่กล้าแล้วละครับ 55+

เครดิตภาพ : pixabay

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์