อื่นๆ

ออฟฟิศสยอง

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ออฟฟิศสยอง

วันนี้เป็นการเริ่มงานวันแรกของบุ๋มในบริษัทเครื่องเขียนแห่งหนึ่ง บุ๋มทำงานในตำแหน่งพนักงานประสานงานขาย เธอเดินตามฝ่ายบุคคลขึ้นไปที่ชั้นสามเพื่อไปยังโต๊ะทำงานของเธอที่ฝ่ายบุคคลจัดเตรียมไว้ให้ สายตาของบุ๋มก็สำรวจและมองไปรอบ ๆ บริษัทแห่งนี้ไม่ใหญ่มากแต่มีก็พนักงานอยู่ไม่น้อย ในช่วงแรก ๆ ที่บุ๋มทำงานมักจะมีพวกพี่ ๆ บอกให้บุ๋มเอาดอกไม้ไปไหว้ที่หิ้งตรงชั้นลอยด้านในตัวอาคารสำนักงาน บุ๋มคิดว่าพี่ ๆ คงล้อเล่นจึงไม่ได้ใส่ใจมากนัก แต่มาพักหลังเธอเห็นน้อง ๆ ที่มาเข้างานใหม่มักจะไปไหว้กันทุกคน ซึ่งเธอก็คิดแค่เพียงว่าทุกคงแค่ทำตามที่รุ่นพี่บอก

หลอน

ภาพโดย cocoparisienne จาก Pixabay

ในช่วงแรก ๆ ที่บุ๋มทำงานก็ยังไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่นักเพราะเป็นช่วงงานน้อย มาที่ออฟฟิศเก็คล้ายกับมานั่งเล่นพอถึงเวลาเลิกงานก็กลับบ้าน แต่พอช่วงหลังงานเริ่มเข้าที่จึงทำให้วัน ๆ เธอทำแต่งานจนลืมเวลา มีอยู่วันหนึ่งบุ๋มยังเคลียร์งานไม่เสร็จจึงขออนุญาติหัวหน้าอยู่ทำงานที่ออฟฟิศต่อ ซึ่งเมื่อพวกพี่ ๆ ในแผนกพยายามชวนให้กลับไปพร้อมกันแล้วค่อยมาทำต่ออีกวัน เธอก็ปฏิเสธและบอกไปว่า “ขออีกนิดนะคะ ใกล้จะเสร็จแล้ว

Advertisement

Advertisement

จนพวกพี่ ๆ ยอมให้เธอทำงานต่อและบอกว่า “อย่าอยู่ดึกนักนะ มีอะไรก็เรียกลุงยามข้างล่างได้”

บุ๋มพยักหน้าแล้วก้มหน้าทำงานต่อ เมื่องานเสร็จบุ๋มจึงนั่งบิดขี้เกียจ แล้วอยู่ ๆ ก็มีเสียงของผู้หญิงดังขึ้นมาว่า “ยังไม่กลับอีกหรอ” บุ๋มสะดุ้งตกใจหันไปมองข้างหลังก็ไม่มีใคร จึงรีบเก็บข้าวของแล้วเดินออกมาจากห้อง ระหว่างที่ลงบันไดไป บุ๋มเห็นที่ชั้นลอยมีเงาบางอย่างเหมือนมีคนนั่งอยู่บนเก้าอี้ แต่บุ๋มดันเดินสะดุดเท้าตัวเองจนเซจึงละสายตาจะจุดนั้นไป พอหันไปอีกทีเงานั้นก็หายไปแล้ว บุ๋มรีบเดินลงบันไดไปที่ชั้นล่าง ในขณะที่สแกนนิ้วอยู่นั้น บุ๋มก็สะดุ้งตกใจเมื่อได้ยินเสียงคนพูดออกมาว่า ยังไม่กลับอีกหรอ แต่คราวนี้เป็นเสียงของผู้ชาย บุ๋มรีบหันกลับไปมองตามเสียงนั้น ก็เห็นเป็นลุงยามประจำออกฟิศ บุ๋มจึงถอนหายใจเมื่อรู้ว่าเป็นคนไม่ใช่ผี ลุงยามก็ทำหน้างง ๆ กับอาการของบุ๋มแต่บุ๋มก็ไม่ได้พูดคุยอะไรมากกว่านั้น ส่วนบุ๋มก็รีบเดินกลับบ้านไปโดยไว

Advertisement

Advertisement

หลอนภาพโดย Alexas_Fotos จาก Pixabay

เช้าวันต่อมาบุ๋มก็ถือพวงมาลัยและดอกไม้ธูปเทียนมาด้วยเพื่อจะไปไหว้หิ้งที่ชั้นลอย แต่ในช่วงเช้างานค่อนข้างยุ่งบุ๋มจึงยังไม่ได้ไหว้นำดอกไม้ไปไหว้ที่หิ้ง พอตอนบ่ายบุ๋มเคลียร์งานเสร็จจึงเดินลงไปที่ชั้นลอยด้วยใจด้วยอาการใจเต้นแรงโดยไม่รู้สาเหตุ  ในขณะที่บุ๋มยืนถือดอกไม้ธูปเทียนไหว้ที่หิ้งอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนเอามือไปเกาโต๊ะที่ตั้งอยู่ข้าง ๆ ดัง แก๊ก แก๊ก บุ๋มไม่กล้าหันไปมองได้แต่ยืนก้มหน้าสวดมนต์อยู่แบบนั้น แล้วสักพักก็มีเสียงคนเดินลากเท้าเข้ามาที่ด้านหลังของบุ๋มและมีเสียงดังโครม เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างล้มลง บุ๋มตกใจรีบหันกลับไปมองก็พบว่า มีร่างของผู้หญิงล้มลงกับพื้นชักดิ้นชักงอ ตาเหลือก น้ำลายฟูมปาก มีเลือดจำนวนมากไหลทะลักออกมาจากปากของผู้หญิงคนนั้นจนนองเต็มพื้น

Advertisement

Advertisement

สายตาของผู้หญิงคนนั้นมองจ้องมาทางบุ๋ม ตอนนั้นบุ๋มกลัวสุดขีด เอามือปิดหน้าแล้วร้องกรี๊ดออกมาดังลั่น ทำให้พวกพี่ ๆ ที่อยู่ออฟฟิศชั้นบนพากันวิ่งลงมาดูบุ๋ม  เมื่อมาถึงฝ่ายบุคคลนั่งลงแล้วจับตัวบุ๋มเขย่าอย่างแรง บุ๋มถึงกับสะดุ้ง พอเปิดมือที่ปิดหน้าไว้ออกมาก็เห็นพวกพี่ ๆ ยืนล้อมตัวเธอเต็มไปหมด ฝ่ายบุคคลพาบุ๋มขึ้นไปที่ชั้นบน ขณะนั้นบุ๋มมีอาการตัวสั่นตลอดเวลา บุ๋มกำลังพยายามจะเล่าให้ทุกคนฟังแต่ฝ่ายบุคคลก็พูดขึ้นมาก่อนว่า "บอกแล้วให้ไปไหว้ตั้งแต่วันแรกก็ไม่ฟัง" บุ๋มทำหน้างง ๆ และรอฟังว่าฝ่ายบุคคลจะพูดอะไรต่อ

ฝ่ายบุคคลก็เล่าให้เธอฟังว่าเคยมีน้องฝึกงานเขาทำงานอยู่จนดึกแล้วไม่มีใครรู้ว่าเขามีโรคประจำตัว  จึงไม่ได้สนใจอะไรปล่อยให้ทำงานไปตามลำพัง จนอีกวันพบว่านอนตาย ตาเหลือก มือหงิกเกร็ง  อ้วกออกมาเป็นเลือดเต็มพื้นห้องไปหมด ส่วนใหญ่คนที่เข้ามาทำงานใหม่ ๆ ก็มักจะเห็นวิญญาณของเด็กฝึกงานคนนี้เป็นประจำจนขอลาออกเพราะกลัวจนไม่กล้ามาทำงาน เมื่อบุ๋มได้ยินดังนั้นก็รู้สึกขนลุกไปทั้งตัวและหลังจากนั้นมาบุ๋มก็ไม่กล้าอยู่ทำงานล่วงเวลาหลังเลิกงานอีกเลย

หลอนภาพโดย Alexas_Fotos จาก Pixabay

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์