"บ้านนอกสไตล์" ที่แท้ทรู

ตามมาติด ๆ สด ๆ ร้อน ๆ กันเลยทีเดียว สำหรับอาหารในแบบ "บ้านนอกสไตล์" เมื่อเช้านี้เลยครับ (26 ธันวาคม 2564) เนื่องจากพี่เขยของรุ่นพี่ผม เขาเลือกที่จะสะสมวันลาหยุดเอาไว้ จึงถือโอกาสนี้ หยุดมันเสียเลย ตั้งแต่วันเสาร์คริสมาสต์ที่ผ่านมา ไปจนถึงวันที่ 3 มกราคมปีหน้า ฉะนั้นเมื่อวานนี้ แกจึงพาคันเบ็ดคู่กายจำนวนสองหน่วย ตรงไปคลองธรรมชาติในหมู่บ้าน โชคเข้าข้าง หรือเพราะแกอาจเป็นคนทำบาปขึ้น จึงได้ปลานิลถึง 5 ตัว และปลาช่อนขนาดกำลังดีอีก 1 ตัว (จากคำให้การของแม่) เสียดายที่ผมไม่มีโอกาสบันทึกภาพเก็บไว้ เนื่องจากต้องออกไปซื้อ "ขยะ" ความเอื้ออารีมีน้ำใจของแก จึงแบ่งปลานิลให้ครอบครัวเรามา 2 ตัว โดยมีข้อแม้ว่าจะต้องทำปลาให้แกด้วย ส่วนเรื่องที่ว่าแกจะเอาไปทำอะไรกินนั้น แกเอ่ยแค่ว่า ยังคิดไม่ออก แต่ช่วงปีใหม่อย่างนี้ มันจะต้องเป็นกับแกล้มชั้นดีให้วงยอดข้าวบาร์เลย์ของแกอย่างแน่นอน

ก่อนอื่นเลย เราจะทำต้มยำเป็นอย่างแรก ส่วนปลานิลนั้นต้องนำไปแช่น้ำ เพื่อละลายน้ำแข็งเสียก่อน เพราะเมื่อวาน หลังจากได้ปลามาเรียบร้อย แม่แกก็จัดแจงทำความสะอาด ควักไส้และของเสียของปลาออกมา ล้างน้ำให้เอี่ยมอ่อง ก่อนจะบรรจงบรรจุลงในถุงพลาสติก นำไปแช่ตู้เย็น ส่วนปลาช่อนนั้น พี่เขยรุ่นพี่แกบอกว่า จะเอาไปให้แม่ยายทำห่อหมก

หลังจากเตาติดไฟดีเรียบร้อยแล้ว ก็นำน้ำสะอาดใส่หม้อ กะเอาพอประมาณขึ้นตั้ง นำเครื่องเทศทั้งหมดที่หั่น ทุบ บุบ ซอย เรียบร้อยแล้วใส่ลงไปทั้งหมด โดยไม่จำเป็นต้องรอให้น้ำร้อน จนกระทั่งน้ำเดือดได้ที่ ก็นำเนื้อไก่ที่หั่นเตรียมไว้ใส่ลงไปในหม้อ ปิดฝาไว้สักครู่กะว่าเนื้อไก่พอสุก จึงเปิดฝา ปรุงรสด้วยเกลือพอประมาณว่าเค็มกำลังดี ตามด้วยน้ำปลาอีกสักนิด เพื่อเพิ่มกลิ่นให้เย้ายวนชวนน้ำลายสอ ผงชูรสอีกสักหน่อย รับรองว่าอร่อยทีเดียวเชียวล่ะคุณ แล้วปิดฝาหม้อ รอให้ควันพวยพุ่งออกจากหม้อผ่านฝาสักพัก ก็ยกหม้อลงจากเตา

คือจริง ๆ แล้วเนี่ยนะครับผมอยากจะเรียนคุณผู้อ่านให้ทราบว่า ผงชูรสเนี่ย ไม่ได้อันตรายร้ายแรงอะไรเลย หากเราใช้ในปริมาณที่พอเหมาะ ผงชูรสนั้นมีหน้าที่ทำให้ปลายประสาทในการรับรสนั้น สามารถรับรู้และเข้าถึงรสชาติที่แท้จริงได้ดียิ่งขึ้น คือช่วยเพิ่มรสชาติ ก็เท่านั้นเอง รายละเอียดหาอ่านเป็นความรู้จากกูเกิ้ลได้นะครับ เพียงพิมพ์คำว่า "ผงชูรส" หรือไม่ก็ "โมโนโซเดียมกลูตาเมต"

ทีนี้เรามาว่ากันต่อถึงกับข้าวในแบบฉบับบ้านนอก ครับ ต่อมาก็เตรียมทอดปลานิล อันนี้เป็นหน้าที่ของแม่โดยตรง จะเนื่องด้วยเพราะแกมีรสมือ ที่เรียกอีกอย่างว่าเสน่ห์ปลายจวัก หรือเพราะประสบการณ์ หรือเทคนิคเฉพาะตัวอะไรก็ตามแต่ ปลาที่แกทอดออกมา มันกรอบอร่อยมาก กรอบแต่ไม่เกรียม ซึ่งที่ผ่านมาจนอายุป่านนี้แล้ว ผมไม่เคยทอดปลาได้ประสบความสำเร็จเลย เห็นจะพอถูไถไปได้ไม่อายเพื่อน ก็ปลาทูเท่านั้นล่ะครับ นอกนั้น ภาษาคนบ้านนอกเขาเรียกว่า "ไม่เป็นตากิน" หรือ "ไม่เป็นจะกิน" รวมถึงรุ่นพี่ ที่แม่แกก็บ่นนักบ่นหนาว่า ฝากผีฝากไข้อะไรไม่ได้เลย สำหรับเรื่องทำกับข้าว สงสัยชีวิตคงต้องเจียวไข่กินคู่กับปลากระป๋องจนตายเป็นแน่

ครับ สำหรับมื้อเช้าในแบบฉบับ "บ้านนอกสไตล์" ที่แท้ทรู รูปร่างหน้าตาก็มีให้เห็นตามภาพหน้าปกนั่นแหละครับ ผมไม่กล้าการันตีหรอก ว่ามันอร่อยมาก อร่อยน้อย หรืออาจจะไม่อร่อยเลย แต่สำหรับตัวของผมเองแล้ว บอกได้เพียงว่าผมโชคดีมาก ที่ได้มีโอกาสกินอาหารรสเลิศ จากวัตถุดิบชั้นยอด ที่เรารับรู้ เรามองเห็น เราเชื่อได้อย่างสนิทใจว่ามันสด สะอาด และมาจากธรรมชาติจริง ๆ เพราะตัวของผมเอง ก็ได้มีส่วนร่วมในการช่วยทำอาหารเช้านี้ และที่ผ่านมาอีกหลายมื้อด้วยเช่นกัน อาหารในแบบ "บ้านนอกสไตล์" ที่แท้ทรู

ติดตามบทความ ที่ยังคงวนเวียนไม่พ้น และไม่หนีไปไหนจากชนบทของผมได้ ในตอนต่อไปครับ.

อยู่ (ใช้ชีวิต) ให้เป็น

เย็น (เมื่อมีปัญหา) ให้พอ

รอ (จังหวะที่ดี) ให้ได้🙂

ภาพปกและภาพประกอบทั้งหมด โดย ผู้เขียน

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี