จองเวรจองกรรม

บนโลกใบนี้ยังมีสิ่งที่เป็นความลึกลับซ่อนเงื่อน จนบางครั้งวิทยาศาสตร์ก็ไม่สามารถอธิบายเป็นข้อเท็จจริงได้ ดังเช่นเรื่องที่กระผมจะได้เล่าต่อไปนี้

สุชาติ ตัวละครนามสมมุติ ดีกรีนักเรียนนอก จบการศึกษาจากสถาบันที่มีชื่อเสียงเเห่งหนึ่ง เมื่อศึกษาจนจบหลักสูตร นายเเพทย์ เขาได้เดินทางกลับบ้านเกิดเมืองนอน ประเทศไทย สุชาติได้ทำงานเป็นนายเเพทย์ ณ โรงพยาบาลชั้นนำของประเทศไทยเลยทีเดียว ซึ่งชีวิตของเขาเหมือนถูกโรยด้วยกลีบกุหลาบ ทั้งหน้าที่การงาน ฐานะ ครอบครัว ชีวิตคู่ เเต่เหมือนเขาจะไม่ค่อยพอใจกับชีวิตที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ของเขาเลยเเม้เเต่น้อย

มีครั้งหนึ่งเขาได้ทำความผิดพลาดอย่างมหาศาล วันนั้นมีการทำคลอดเกิดขึ้น ซึ่งตัวเขาเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้เเม่เเละเด็กในท้อง ที่อยู่ในความดูเเลของเขาเอง เสียชีวิตทั้งคู่ ด้วยความสับเพร่า ใช่เเล้วเขาฆ่าคนตาย อาจเกิดจากตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ เเต่ชีวิตคนทั้งสองก็ไม่สามารถฟื้นคืนมาได้อีกต่อไป มันเป็นความอัปยศสำหรับตัวเขาอย่างมาก เเละในที่สุดสุชาติได้ขอลาออกจากงาน Cr:https://th.theasianparent.com

เขาสติเเตกวิ่งออกมาจากรถข้ามถนนไปอีกฝั่งเป็นจังหวะที่รถวิ่งสวนทางมา สุชาติโดนชนเต็มเเรง ทุกส่วนของร่างกายดูเหมือนจะเป็นอัมพาตไปหมด

ตื่นลืมตามาอีกครั้ง เขายังไม่ตายจากไปเเต่สิ่งที่ผิดปกติก็คือ ความมืดมิดที่ไม่สามารถมองเห็นสิ่งเเวดล้อมของโลกใบนี้ได้อีก อนิจาชีวิต เขาหมดหวังกับชีวิตขนาดนี้เชียวหรือ อยากจะตายๆไปให้พ้นด้วยซ้ำ ถ้ารู้ว่าฟื้นขึ้นมาเเล้วต้องเจอความจริงที่โหดร้ายเพียงนี้ เเต่ในความโชคร้ายนั้นก็ยังมีเเสงสว่างที่สาดส่องเข้ามาที่ตัวเขา

เมื่อบ่าย 2 โมงเศษ วันเดียวกันนั้นเอง ได้มีผู้ได้บริจาคดวงตาให้แกเขา ซึ่งทำให้เขาได้พบเเสงสเเห่งทิวาราตรีอีกครั้ง เหมือนตายเเล้วเกิดใหม่ ความปิติยินดีครั้งนี้มันสุดเหลือที่จะประมาณ เเต่เเล้วดวงตาคู่นี้เองที่เปลี่ยนชีวิตของเขาไปตลอดกาล....

หลังจากกลับมาเป็นปกติ สุชาติก็พบว่าเขามองเห็นสิ่งที่ไม่ควรจะเห็นเเละไม่คิดที่อยากจะเจอมันด้วยประการทั้งปวง วิญญาณหญิงสาวเเละลูกของเธอนั่นเอง ยังคงวนเวียนไม่ได้ไปไหน ผีตายท้องกลมจะมาหาเขาเเละคอยตามหลอกหลอนเขา มันไม่เปรียบอะไรกับการฆ่าเขาทั้งเป็น ชีวิตมันหมดสิ้นซึ่งความสุขีสุขโขเสียเเล้ว เเละเเล้ววันนั้นก็มาถึง ณ ห้องนอน มีเตียงอยู่ทางขวามือ ด้านซ้ายเป็นโต๊ะทำงานบนโต๊ะนั้นมีจดหมายวางไว้หนึ่งฉบับ กลางห้องมีร่างหนึ่งยืนอยู่บนเก้าอี้ ห่วงเชือกที่ถูกผูกกับพัดลมเพดาน ร่างนั้นจับเชือกค้องคอ เสียงเก้าอี้ได้ถูกถีบให้ล้มลง ร่างที่ดิ้นทุรนทุรายชักกระตุกไปมา ไม่นานก็เงียบเป็นปกติของมัน สุชาติเลือกที่จะจบชีวิตลง เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องมาพบเห็นสิ่งที่เขาหวาดกลัว "จบสิ้นกันสักที" จดหมายลายมือเลือดฉบับนั้นได้เขียนเอาไว้ เป็นการลาครั้งสุดท้ายของบุคคลที่มีนามว่า นายสุชาติ....Cr:https://www.thairath.co.th