ผีสั่งตาย

บ่ายแก่​ ๆ​ จวนเย็นแล้ว​   สภากาแฟร้านเจ๊กเฮงกลางหมู่บ้านวันนี้คึกคักเป็นพิเศษ​   พ่อใหญ่แม่ใหญ่​ ลุงป้าน้าอา​ บักหมู ทิดจ้อน​ ต่างมารุมเร้าที่ร้านนี้โดยมิได้นัดหมาย​   จะอะไรเล่า​ก็วันนี้วันที่16ไง​  ความหวังของคนจน​ ๆ​ เดือนละ2ครั้ง

น้ำชา​ กาแฟ​ เหล้ายาถูกสั่งมาตามโต๊ะต่าง​ ๆ​    วิทยุใส่ถ่านตรากบ6ก้อนเครื่องใหญ่เปิดเสียงดังเต็มเหนี่ยวตั้งอยู่บนโต๊ะกลางร้าน​  ยิ่งใกล้เวลาเสียงจ็อกแจ็กจอแจก็เริ่มเงียบ​   สายตาทุกคู่จ้องไปที่ทรานซิสเตอร์เครื่องนั้น

"รางวัลที่1​  ประจำวันที่.... เลขที่ออก... 555..5..5..5​ ฟังอีกครั้ง.. 555555..

เงียบไปชั่วขณะราวโลกนี้ไม่มีคน​  ได้ยินแต่เสียงหัวใจตุ๊บ​ ๆ​ ๆ​ ของแต่ละคน​  จากนั้นความจ็อกแจ็กจอแจงอแงก็เริ่มเปิดฉากอีกครั้ง​

" แง้... ฮือออ... โฮ้...... "

" โหม๊ดดด... หมดตูดด... คราวนี้ตูจะไปซุกหัวนอนที่หนายยย..." ทิดปุ่นคร่ำครวญฟูมฟาย​    และอีกไม่น้อยที่มีอาการไม่ต่างกัน​     บ้างก็ตีอกชกตัวลงนอนเกลือกกลิ้งปริ่มประหนึ่งจะขาดใจตาย​  แน่นอน​  ทุกคนหวยแด๊ก!!!

" เดี๋ยว​ ๆ​ ๆ​ ซีว้อย​  คุยกันก่อน​ ตอนท้าย​ ๆมีให้หวยด้วยนะ​  หึ​ ๆ.. "
นั่นแหละมันถึงได้หยุด​

ภาพโดย​    ผู้เขียนเอง

"เมื่อก่อนข้าก็บ้าหวยสุด​ ๆ​ เหมือนกัน​ ขายบ้านขายที่ทุ่มซื้อหมดเนื้อหมดตัว​ ไม่เหลืออะไรเลย​  เสียใจจนมาผูกคอตายต้นไม้นี้​.. ไปผุดไปเกิดไม่ได้ต้องเฝ้าที่นี่จนทุกวันนี้..."

" อ้าว​ ทำไมล่ะ.. "มันเผลอถาม​ ลืมว่าคุยกับผีอยู่

"มันต้องมีใครมาผูกคอตายตรงนี้อีกคน​ จะได้เป็นผีเฝ้าแทนข้า.. ถึงจะไปได้..แกจะมาอยู่แทนมั้ย"

" เย่ย  ถามผี​ ๆ​ ใครจะอยากตายวะ" แล้วเหมือนมันนึกอะไรออก​

" เอางี้มั้ย​  แกตายเพราะหวยกินเจ๊ง​ ก็ต้องเอาคืนซีวะ.." เจ้าผีทำหน้างง​ ๆ​   คำเกิ่งกอดคอผีมากระซิบวางแผน​ โดยลืมไปว่าเจ้านั่นเป็นผี

สภากาแฟกลางบ้านที่ดูหงอยเหงามาหลายวัน​  วันนี้กลับคึกคักขึ้นเมื่อเจ้าคำเกิ่งมันมาเล่าเหตุการณ์ที่เจอมาให้ฟัง​  ตบท้ายด้วยเลขผีบอก​

งวดนั้นชาวบ้านถูกหวยกันถ้วนหน้า​ หลังจากเจ้ามือกินรวบมาตลอด​ สภากาแฟกลับมาคึกคักเบิกบาน​เฮฮาอีกครั้ง​   เหล้ายาน้ำอัดลม​ ขนมนมเนยถูกซื้อจนเกลี้ยงร้าน​ เจ๊กเฮงยิ้มตาหยีแก้มปริ​ หมู่บ้านเราวันนี้เงินสะพัดมากจริง​ ๆ

ดึกโขคืนนี้​ แน่นอนเจ้าคำเกิ่งมันเมาแทบฟิวส์ขาดแต่ไม่ได้เสียตังค์สักแดง​ ด้วยว่ามีแต่คนเลี้ยงเหล้าเพราะบอกเลขเขาถูกทั้งหมู่บ้าน​   เดินเป๋ไปเป๋มากลับบ้านทางเดิม​  ว่าจะมาขอบคุณผีตนนั้น​  แต่ก็แปลกใจที่ได้ยินเสียงคนร้องไห้บนต้นไม้​ มันเสียงผู้ชาย

"ฮืออ... หมด​กัน​  หมดทุกบาททุกสตางค์​  อุตส่าห์กินหวยพวกมันมาทุก​ ๆ​ งวด​ คราวนี้มันเล่นถูกกันทุกบ้าน​  เงินที่เก็บไว้ต้องเอามาจ่ายมันจนเกลี้ยงยังไม่พออีก... บ้านช่องทรัพย์สินก็ขายหมดทุกอย่างแล้ว... อย่าอยู่เลยย​ ตายดีกว่าตู.."

มองขึ้นไปเห็นนายกำพลเจ้ามือหวยรายใหญ่ในตลาดนั่งบนกิ่งไม้​ ที่ผูกเชือกกับคอ  เขาตั้งใจจะทำอะไรสักอย่างแน่​ ๆ​  คำเกิ่งหันหลังเดินกลับยกมือพึมพำ​

" เจ้าผี​ แกจะได้ไปผุดไปเกิดซะที​ มีตัวตายตัวแทนมาดูแลที่นี่แล้วล่ะ.. "

ลมเย็น​ ๆ​ พัดวูบ​  ใบไม้สั่นไหวดั่งมีบางอย่างรับรู้กับสิ่งที่จะเกิดขึ้น​  //////

===============