หอพักหลอนในมหา'ลัย

ผมตัดสินใจถามเพื่อนเรื่องผีนี่แหละ เพราะผมกลัวมาก ทั้งโด่งและต้นหอมต่างบอกว่าก็ไม่เห็นมีอะไรนะปกติดี แต่ผมตะหงิดทำไมผมรู้สึกแปลก ๆ กับห้องนี้ เหมือนมีใครอีกคนมาอยู่ด้วย จนประมาณสักอาทิตย์หนึ่งครับ ต้นหอมมีซ้อมดนตรีค่ำ ผมไปทานข้าวกับเพื่อนข้างนอกจู่ ๆ โด่งก็โทรมาด้วยน้ำเสียงสั่นบอกว่ากลับห้องหน่อย!! ผมเลยถามว่ามีอะไรหรอ!? แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับแต่อย่างใด... ผมเลยรีบกลับไป

เมื่อผมเปิดห้องเข้าไปในห้องผมเห็นโด่งนั่งร้องไห้อยู่บนเตียง ผมถามเป็นอะไร คิดถึงบ้านหรอ แต่คำตอบกลับกลายเป็นว่า เขาเจอดีเข้าแล้ว โด่งเริ่มเล่าว่า ตอนนั้นนอนวิดีโอคอลกับแฟนอยู่ จู่ ๆ แฟนก็ทักว่า "อยู่ห้องกับเพื่อนหรอ" โด่งตอบแฟนกลับไปว่า "อยู่คนเดียว" แฟนโด่งเลยเงียบไปสักพักแล้วบอกว่า "เค้าเห็นมีคนนั่งอยู่บนเก้าอี้" ผมนี่รีบมองเก้าอี้ตัวนั้นแล้วรีบหาอะไรมาวางบนเก้าอี้ไว้ จะได้รู้สึกปลอดภัยว่าไม่มีใครอยู่บนเก้าอี้ เมื่อปลอบประโลมจากการกลัวโดนที่ตัวเองก็กลัวเสร็จก็ต่างสวดมนต์เข้านอนกัน ผมก็นอนไม่หลับเช่นเคย หมาหอนห้าทุ่มเช่นเคย แต่เมื่อผ่านไปสักพักโด่งก็ตะโกนโวยขึ้นมากลางดึกเสียอย่างนั้น ผมเลยลุกไปเปิดไป ต้นหอมก็ตื่น แล้วโด่งก็เล่าว่า ฝันไม่ดีเจอผู้หญิงเดินวนไปมาอยู่ในห้องนี้ แล้วก็ไปนั่งอยู่เก้าอี้ตัวนั้น ผมขนลุกอีกแล้วและกลัวด้วย เลยตัดสินใจไปบอกพี่ที่ดูแลหอ แกเลยพูดออกมาเบา ๆ ว่า "อีกแล้วหรอ" ผมนี่อึ้งไปเลยครับ ไหนบอกว่าไม่มีไง พอโด่งได้กลับบ้าน กลับมามหา'ลัยอีกทีก็ขนยันมาแปะหน้าประตู สายสิญจน์ พระเครื่อง ประจวบเหมาะกับช่วงนั้นมีทำบุญหอพักพอดีครับ หลังจากนั้นก็ไม่มีใครเจออะไรอีกเลย