อื่นๆ
ทางสายเปลี่ยว สุดหลอน กลางคืน ห้ามผ่านคนเดียว
ทางสายเปลี่ยว สุดหลอน กลางคืน ห้ามผ่านคนเดียว
ในค่ำคืนวันพระ เวลาประมาณ ตี 5 ท้องฟ้าอันมืดมิด บวกกับบรรยากาศอันเงียบสงัด วังเวงยิ่งนัก หลายคนอาจจะนึกภาพไม่ออกว่า มันจะน่ากลัวได้ยังไง นี้จะเช้าอยู่แล้วนะ แต่ในขณะที่ขับรถกลับจาก ตจว.เพื่อมุ่งหน้าเข้าสู่ กทม. นั้น
เส้นทางที่ผ่านเป็นเส้นทางนครราชสีมา มุ่งหน้าสู่ กทม. ไร้ซึ่งแสงไฟจากสองข้างทาง และรถที่สัญจรไปมา และที่น่ากลัวไปกว่านั้น จะต้องผ่านป่าช้าอันลือชื่อ ว่ามีคนพบเจอหญิงแก่ชราเดินหิ้วตะกร้าบ้าง หญิงสาววัยรุ่นนั่งก้มหน้าอยู่ข้างทางบ้าง...
ป่าช้านี้ ตั้งอยู่กลางยอดเนินเล็กๆ ซึ่งอยู่ห่างไกลจากหมู่บ้านและผู้คน มีเพียงแค่ป่ายูคาลิปตัส ซึ่งเป็นต้นสูงตระหง่าน รกทึบ ซึ่งอยู่ทางฝั่งตรงข้ามเพียงเท่านั้น
ต้องบอกก่อนว่าเส้นทางนี้ ผมได้เดินทางผ่านอยู่เป็นประจำ และก็ไม่เคยมีเรื่องอะไรแบบนี้เลย จนมาวันนี้เอง...
Advertisement
Advertisement
ในขณะที่ขับรถผ่านความมืดที่อยู่ข้างหน้านั้น จำต้องเปิดไฟสูงวิ่ง เพื่อที่จะมองเห็นทางข้างหน้า ทันใดนั้นเองขณะที่ขับรถผ่านป่าช้านี้ ก็รู้สึกได้ว่าตัวเองนั้นขนลุกซู่ซ่าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ก็พยายามที่จะไม่คิดอะไร...
แต่ในขณะที่ขับรถลงจากเนินเขา ที่ซึ่งเป็นที่ตั้งของป่าช้านั้นเอง ด้วยไฟสูงที่สาดส่องลงเนินเขานั้นทางด้านซ้ายมือ ผมเหลือบไปมองเห็นร่างของผู้ชายร่างบางคนหนึ่ง ผมสั้น ใส่เสื้อแขนยาว ยืนหันหลังและก้มหน้าแบบสงบนิ่ง ร่างของเค้านั้นอยู่ห่างจากรถเพียง 1 แขนยื่นออกไปเพียงเท่านั้น นั่นยิ่งทำให้ผมขนลุกซู่มากขึ้น แต่ก็พยายามไม่คิดอะไร คงเป็นคนเมามั้ง....
พอขับผ่านจุดนั้นไปได้สักพัก เพื่อความมั่นใจว่าสิ่งที่เราเห็นนั้นคงไม่ใช่ผีหรอกน่า ผมจึงได้เหลือบขึ้นไปมองกระจกหลัง....
ทันใดนั้นเอง ภาพที่ผมเห็น เป็นภาพของขาสองข้าง เป็นคนยืนอยู่บนฝากระโปรงหลังรถ... ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น
สิ่งที่ผมคิดตอนแรกเลยก็คือ เชี้ยแล้ววววว ผมจึงรีบผละสายตาออกจากกระจก แล้วสวดมนต์ แผ่เมตตาในใจไปให้กับเค้า แล้วก็รีบเหยียบคันเร่ง เพื่อให้ออกจากจุดนั้นอย่างเร็วที่สุด โดยไม่คิดจะมองข้างหลังอีกเลย... T.T
Advertisement
Advertisement
ความคิดเห็น