อื่นๆ

เรื่องเล่าสยองของเด็กหอ

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เรื่องเล่าสยองของเด็กหอ

พ่อแม่แยกทางกัน และไม่มีคนเลี้ยงดู เลยถูกแม่จับไปส่งที่โรงเรียนประจำแห่งหนึ่งแถวชนบท พอเข้าไปถึงโรงเรียนก็เจอศาลเจ้าที่ใหญ่มากตั้งอยู่หน้าประตูทางเข้า เลยศาลไปหน่อยแค่ห้าหกเมตรก็เจอต้นมะขามเทศต้นใหญ่ๆ แผ่กิ่งใหญ่โตเหมือนไม่เคยโดนตัด เหมือนเขาเคารพอะไรที่สิงสถิตอยู่ในต้นมะขามเทศต้นนั้น แค่ผ่านหน้าโรงเรียนก็มีความรู้สึกแปลกๆ พอไปเห็นเห็นเด็กนักเรียนเดินไป เดินมา เข้าออก ต่างพากันไหว้ศาลและต้นมะขามเทศ!!!

ด้วยความเป็นเด็กใหม่  ก็ต่างมีเด็กรุ่นพี่เข้ามาทักทาย และพูดว่าทำอะไรก็ทำ แต่อย่าลงไปเล่นน้ำและอยู่ที่สวนจนค่ำนะ  เราก็ถามว่าทำไมหรอ พี่แกก็เล่าให้ฟังว่า มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งจมน้ำตายไปเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา  เป็นเด็กผู้หญิง ชื่อมาลี มาลีไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆในสระ แล้วจมน้ำตาย มาลีอาฆาตแค้นเพื่อนมาก ที่ไม่ยอมลงไปช่วย และปล่อยให้เขาจมน้ำตาย วิญญาณจึงอาฆาตแค้นมาก มาลีเลยไปเข้าฝันเพื่อนที่ไม่ยอมลงไปช่วยเขาในวันนั้น  ว่าจะเอาไปอยู่ด้วย เพื่อนของมาลีกลัวจนต้องย้ายออกไป

Advertisement

Advertisement

รุ่นพี่บอกว่าที่ดินของโรงเรียนเคยเป็นป่าช้าและสนามรบเก่าในสมัยโบราณ  น้องไม่ต้องแปลกใจนะว่าทำไมมีศาลเล็กๆหลายศาลและทำไมเราต้องสวดมนต์ก่อนนอน          ด้วยความอยากรู้อยากเห็นก็ลองนับๆดู มีทั้งหมด4ศาล และต้นไม้ใหญ่อีกหลายต้น

เด็กมีจำนวนมาก จึงมีโรงตากผ้าขนาดใหญ่อยู่ติดๆกับสวนที่มาลีจมน้ำตาย  วันนั้นเราซักผ้าเสร็จตอนเย็นช่วงโพล้เพล้ ตะวันกำลังจะตกดิน ดีเลยไม่มีคนมาแย่งตากผ้า ก็ตากผ้า สักพักขนลุกซู่แบบไม่มีสาเหตุ แล้วก็ได้ยินเสียงเป่านกหวี๊ด ปรี๊ดดดดดดดด!!!!     มองซ้าย มองขวาก็ไม่มีใคร แล้วปกติโรงเรียนก็ไม่ได้ใช้นกหวีดในการเป่าเรียกนักเรียนอยู่แล้ว ก็เลยมองไปที่สวน แล้วก็หันกลับมาตากผ้าต่อ ปรากฏว่ามีเสียงนกหวีดดังขึ้นอีกปรี๊ดดดดด!!! ตึง ตึง ตึง เสียงรองเท้าคอมแบท หลายคู่มาเหมือนเป็นกองทัพ  ทิ้งตะกร้าผ้าแล้ววิ่งกลับเข้าหอแบบไม่คิดชีวิต

Advertisement

Advertisement

หอพักมีลักษณะแนวยาว แล้วมีเตียงนอนเรียงต่อๆกันไปเป็นแนวยาว  แล้วช่วงนั้นได้ยินเขาพูดๆกันว่ามีผีกุมารมากวนตอนกลางคืน ไอ้เรากะเพื่อนก็ไม่เชื่อ แล้วอยู่ดีๆเรากับเพื่อนก็พากันนอนไม่หลับ เลยนอนคุยกันเบาๆจนดึกดื่น  คุยกันสักพัก ได้ยินเสียง ป๊อกๆเป็กๆ(เสียงกดสวิตช์ไฟ)เลยมองหน้าเพื่อนแล้วถามมันว่า ใครปิดไฟวะ? มองไปรอบๆเข้าก็หลับกันหมดแล้ว ไม่เห็นมีใครเดินเปิดไฟเลย ด้วยความที่หอเป็นแนวยาว แล้วเรานอนตรงปลายแถวที่อีก เสียงป็อกๆเป็กๆ ปิดเปิดไฟไปทั่วหอ โดยที่ไฟไม่กระพริบเปิด หรือปิดเลย เพราะมีบางหลอดเปิดไว้ ก็ไม่เห็นมันจะดับ แต่เสียงเปิดปิดไฟนั้นมาพร้อมกับเสียงคนเดิน!!!!

ทุกๆวันพระโรงเรียนจะนิมนต์พระมานำสวดมนต์ บางทีพระท่านก็บอกว่า มีเด็กใหม่เข้ามานั่งสวดด้วยหรอวันนี้ ทั้งๆที่ไม่เด็กใหม่เข้ามาสมัครเรียนเลย!!!!

Advertisement

Advertisement

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์