อื่นๆ
ฝากดูแลพี่ชายเจ้าด้วย


Advertisement
Advertisement
เรื่องนี้เป็นเรื่องฉันยังจำได้ไม่เคยลืมเลย เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้นฉันทำงานเสร็จก็เลยอาบน้ำแล้วเข้านอนตามปกติ แต่วันนี้อากาศด้านนอกค่อนข้างเย็นมากกว่าปกติ คืนนี้ฉันนอนไม่ค่อยหลับเพราะตอนกลางวันกินกาแฟสดไปแก้วใหญ่ ตอนนั้นเป็นเวลาค่อนข้างดึกมากแล้ว เสียงหมาหอนเริ่มมีให้ได้ยินเป็นทางยาวมาจากปากซอยค่อยๆ หอนต่อกันมาจนถึงบ้านของฉันแล้วหมาก็หอนรับต่อๆ กันมาจนถึงสุดซอย หลังจากนั้นอากาศก็เย็นยะเยือกลงไปอีกถึงตอนนี้ขนแขนของฉันก็ลุกซู่ขึ้นมา ฉันคิดว่า ณ เพลานี้เราควรนอนได้แล้ว คิดได้เช่นนั้นผ้าห่มก็มาคลุมมิดหัวในทันที
Advertisement
Advertisement

Advertisement
Advertisement
แต่แล้วก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น "หยุดก่อน" เป็นเสียงของผู้ชายมีอายุมากแล้ว ฉันรับหันไปมอง เสียงนั้นคือเสียงคุณปู่ ซึ่งเป็นญาติของฉันเอง แต่ท่านยมบาลก็ไม่ยอมหยุดยังคงต่อสู้กับฉันอย่างดุเดือด คุณปู่วิ่งเข้ามาหาฉันแล้วบอกให้ฉันรีบหนีไป ฉันถอยออกมามองดูปู่กำลังต่อสู้อยู่กับยมบาล ปู่มองหาฉันแล้วพูดว่า "รีบหนีไป ปู่ฝากพี่ชายของเจ้าด้วยนะ ดูแลพี่เขาอย่าทิ้งเขาไปไหน ปู่ฝากด้วยนะ อย่าทิ้งพี่" แล้วปู่ก็บอกกับท่านยมบาลว่าให้เอาปู่ไปแทนอย่าไปเอาหลานท่านไปเลยเขายังเด็ก ฉันได้ยินดังนั้นน้ำตาของฉันก็พรั่งพรูออกมา
แสงแดดอ่อนๆ ส่องมาที่หน้าของฉัน น้ำตาที่ไหลรินเปียกหมอน เสียงสะอื้นไห้ยังคงอยู่ ตอนนี้เช้าแล้ว มันไม่ใช่เรื่องจริงมันเป็นแค่ความฝัน ฉันคิดพร้อมกับเอามือปาดน้ำตาที่เปื้อนแก้ม ขอบคุณนะคะคุณปู่ที่ยังห่วงใยหลานสาวคนนี้ ถึงแม้ว่าคุณปู่จะเสียชีวิตไปแล้วแต่ความรักความห่วงใยไม่เคยหายไปไหนเลย หนูสัญญาว่าจะรักและดูแลพี่ชายให้ดีที่สุดเท่าที่หนูจะทำได้ อย่าห่วงเลยนะคะ (พี่ชายคนนี้ เป็นลูกของคุณปู่ซึ่งเป็นญาติกันกับฉัน พี่ชายเป็นคนสติไม่ค่อยดีทำให้คุณปู่เป็นห่วงพี่ชายคนนี้มาก)
ขอบคุณนะคะที่ท่านผู้อ่านอดทนอ่านมาถึงตรงนี้ ฝากติดตามเรื่องเล่าเรื่องต่อๆ ไปด้วยนะคะ
ที่มาของภาพ: pixabay.com
ความคิดเห็น






