เด็กวัด สุดหลอน

เด็กวัด สุดหลอน

เมื่อตอนสมัยเด็ก​ ๆ​ ผมเคยเป็นเด็กวัด ซึ่งการที่เราเป็นเด็กวัดนั้น แน่นอนเราก็ต้องช่วยงานหลาย​ ๆ​ อย่างให้กับทางวัด

แล้วมีอยู่คืนหนึ่ง ช่วงเวลาก็ประมาณ 2 - 3​ ทุ่มน่าจะได้ หลวงพี่ท่านก็ใช้ให้ผมเดินไปเอาบาตรที่ศาลาวัด​ เพื่อจะที่จะนำมาล้าง ซึ่งศาลานี้ก็อยู่ห่างจากกุฏิของหลวงพี่ประมาณ 100 เมตร

ลองนึกภาพตามกันดูนะครับ เป็นภาพของวัดที่อยู่ในชนบท​ ห่างไกลความเจริญ​ อยู่จังหวัดสุรินทร์ ที่เต็มไปด้วยต้นไม้ต้นใหญ่​ ๆ​ บริเวณโดยรอบ​ และท่ามกลางความมืดนี้...ก็เต็มไปด้วยเสียงจิ้งหรีด​ร้องกันดังระงม​ไปทั่ว  อีกทั้งด้านข้าง​ศาลานั้น​ ก็ยังเป็นป่าช้ามืด​ ๆ ที่เต็มไปด้วยวิญญาณมากมาย​ บรึ๋ย...กลัวนะครับ​ แต่ก็ต้องไป

เข้าเรื่องกันดีกว่า และในขณะที่ผมกำลังเดินไปที่ศาลาเพื่อจะเอาบาตรมาให้หลวงพี่นั้น จู่​ ๆ ก็มีแมวดำตัวใหญ่วิ่งตัดหน้าผมไป ถามว่าตกใจมั้ย...ตกใจนะครับ​ แต่ด้วยความที่ยังเด็กก็ยังไม่คิดอะไรมาก จนเมื่อเดินมาถึงศาลา​ ก็เข้าเปิดไฟ แล้วเดินไปเอาบาตรของหลวงพี่ซึ่งวางอยู่ด้านใน เมื่อหยิบเสร็จก็เดินออกมา​ และในขณะที่กำลังจะปิดไฟศาลาเพื่อเดินกลับนั้น ผมรู้สึกได้กลิ่นกลิ่นหนึ่ง​ ซึ่งมันเหม็นมาก...จนผมต้องเอามือปิดจมูกไว้ มันเหม็นเหมือนกลิ่นศพที่ถูกทิ้งไว้นานจนขึ้นอืดเลยครับ ทำไมผมถึงมั่นใจว่าเป็นกลิ่นศพน่ะเหรอ ก็เพราะผมเคยเข้าไปเวลาที่เขามีพิธีล้างป่าช้า ศพที่ตายโหง เขาก็จะขุดขึ้นมา แล้วกลิ่นก็จะเหม็นเน่า

พอลืมตาขึ้นมาก็เจอคนเฒ่าคนแก่ในหมู่บ้าน และพระในวัดมาห้อมล้อมรอบตัวผมเต็มไปหมด​ หลังจากผมได้สติฟื้นขึ้นมา​ เขาก็ได้พาผมไปทำพิธีเรียกขวัญกลับมา เสร็จสิ้นพิธี...หลวงพี่เลยถามว่า "เมื่อคืนไปนอนทำไมที่ข้างศาลา ตามหาตั้งนาน ปลุกก็ไม่ตื่น"

งงไหมครับกับคำถามของหลวงพี่ ?