ภาพวาดสีฝุ่น “ภาพเดียวในโลก”

133

NOPBIGMAN

15 ธ.ค. 2021|2 min read

อ่านบทความอื่นจาก NOPBIGMAN

คัดลอกลิงค์

แจ้งตรวจสอบ

"มันคือศิลปะ" อาจารย์เฉลิมชัยท่านได้กล่าวไว้ และถ้าผู้เขียนจะบอกว่า "ภาพเดียวในโลก" ก็คงไม่ใช่เรื่องที่เกินความเป็นจริงแต่อย่างใด เพราะเป็นภาพวาดที่ผู้เขียนได้ลงมือวาดเองกับมือและเป็นงานวาดชิ้นแรกชิ้นเดียวเท่านั้น หลังจากวาดภาพนี้แล้วก็ไม่มีโอกาสได้วาดอีกเลย จึงถือว่าเป็นผลงานวาดชิ้นแรกชิ้นเดียวในโลก เพราะคงเป็นภาพวาดที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือนอีกแล้วครับ

สำหรับบทความนี้ ผู้เขียนจะมาเล่าถึงที่มาของการได้วาดภาพ แรงจูงใจ และความรู้สึกของการได้วาดรูปครั้งแรกและครั้งเดียวชิ้นนี้

ถ้าพูดถึงว่าเหตุใดจึงได้มาฝึกวาดรูป ก็ต้องย้อนกลับไปประมาณ 7-8 ปีกันเลยทีเดียว ช่วงนั้นลูกสาวกำลังเรียนภาษาจีนอยู่ ในช่วงนั้นยังมีนักท่องเที่ยวเข้ามาเที่ยวบ้านเราเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวชาวจีน ในย่านไนท์บาซาร์เชียงใหม่ก็เช่นกัน มีนักท่องเที่ยวชาวจีนมาเที่ยวกันจำนวนมาก ผู้เขียนจึงคิดว่าถ้าพาลูกไปทำกิจกรรมอะไรสักอย่างที่ไนท์บาซาร์ น่าจะทำให้ได้ฝึกภาษาจีนบ้างไม่มากก็น้อย กับเจ้าของภาษาโดยตรง พอดีมีพี่ที่รู้จักเปิดร้านขายรูปแล้วก็นั่งวาดรูปกันสด ๆ ตรงนั้น ให้ลูกค้าดูด้วย ผู้เขียนจึงได้ตัดสินใจขอเรียนวาดรูปกับพี่เขา พร้อมกับลูก เรามีโอกาสได้ไปเรียนสัปดาห์ละหนึ่งวัน เพราะติดเรื่องเวลางานและเรื่องเรียนของลูกด้วย วาด

เป็นช่วงเวลาที่สนุกมากและเป็นประสบการณ์ใหม่จริง ๆ ครับ เพราะไม่เคยคิดเลยว่าจะมีโอกาสได้มาทำอะไรในลักษณะนี้มาก่อน ยิ่งตอนไปนั่งฝึกวาดรูปให้นักท่องเที่ยวดูทั้ง ๆ ที่ยังวาดไม่เป็นเลย มีคำถามมากมายจากผู้คนที่เดินผ่านไปมา เพราะคงสงสัยว่ามานั่งวาดอะไรกัน มองดูไม่เห็นจะเป็นรูปอะไรเลย ซึ่งก็ส่งผลให้ลูกสาวผู้เขียนได้ฝึกภาษาจีนไปโดยปริยาย เพราะต้องคอยตอบคำถามนักท่องเที่ยวจีนที่เข้ามาสอบถาม แล้วยังเป็นการช่วยพี่เขาขายรูปได้อีก นับว่าผู้เขียนทำสำเร็จคือให้ลูกได้ฝึกพูดภาษาจีนกับนักท่องเที่ยว ส่วนพี่เจ้าของร้านก็ได้ขายของ ได้ผลประโยชน์ด้วยกันทั้งสองฝ่าย วิน วิน วาด

ผู้เขียนพาลูกไปฝึกวาดรูปได้แค่สามครั้ง ก็คือสามสัปดาห์ แล้วจำเป็นต้องหยุดไม่ได้อีกเลย เพราะติดปัญหาเรื่องเวลา ไหนจะต้องเดินทางไป แล้วกว่าจะกลับก็ดึกหน่อย แต่เป็นสามสัปดาห์ที่คุ้มค่าและรู้สึกดีมาก ๆ ทำให้ได้รู้จักผู้คนเพิ่มอีกเยอะ มีเพื่อนเพิ่ม ไม่ว่าจะเป็นพ่อค้า แม่ค้า ในไนท์บาซาร์เอง หรือ นักท่องเที่ยวที่มาจากทั้งในและต่างถิ่น ที่สำคัญที่สุดทำให้ผู้เขียนได้วาดภาพของตัวเองมาหนึ่งชิ้น "ภาพเดียวในโลก"