ประสบการณ์คลอดลูกคนแรก

อันยองงงงงค่าาาา วันนี้เราจะมาขอเล่าประสบการณ์การคลอดลูกนั้นเอง ซึ่งอยากจะขอ บอกก่อนเลยนะว่า คนนี้เป็นลูกคนแรกในชีวิต ตั้งแต่เกิดมา เลยอยากจะมาเล่าประสบการณ์โดนตรงของเราเอง เราอยากให้ทุกคนคิดตาม คิดในสิ่งที่ต้องเจอในชีวิต ที่อาจจะหลีกเลี่ยงได้หรือไม่ได้ก็ตาม เพราะการท้องนั้นมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด มันคือความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตของเราเลยก็ว่าได้นะทุกคนนน เพราะฉะนั้นมาฟังกันเลยค่าาา

ก่อนอื่นเลยเราขอท้าวความก่อนนะ เราท้องตอนเรากำลังฝึกงาน ปี4 นั้นเอง ซึ่งก็อายุ 23 ปี ตอนที่รู้ว่าท้องนั้นเรากำลังฝึกงานเดือนสุดท้าย ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าท้องเพราะไม่ค่อยออกอาการเท่าไร แต่มีอยู่วันหนึ่งที่เรารู้สึกอยู่ดีๆก็หน้ามืด เวียนหัว แตาก็คิดในใจว่าคงนอนน้อย ยังเข้าข้างตัวเองอยู่55555 แต่พอเอะใจเรื่องประจำเดือน ปกติจะมาตรงตลอด แต่ครั้งนี้มันไม่มา2 วัน ก็เลยไปซื้อที่ตรวจ ปรากฎว่ามันขึ้นแค่เครียดเดียว ก็เลยคิดว่าคงเป็นเพราะความเครียด หลังจากนั้นก็รออยู่หลายวัน รอประมาณ 2-3 อาทิตย์ ก็ไม่มีท่าทีว่าจะมา เลยไปซื้อที่ตรวจอีกครั้ง ปรากฎว่ามันขีด 2 ขีดจ้าาา ความรู้สึกตอนนั้นร้องไห้ ไม่รู้ว่าดีใจหรือเสียใจกันแน่ วันนั้นเลยไม่ได้ไปทำงานเพราะคิดไม่ออก ทางบ้านก็เองยังไม่รู้กลัวโดนด่ามาก เลยมาบอกแฟนว่าท้องนะ เขาก็เลยพาไปฝากที่ครรภ์ที่โรงบาลทันที

เราก็ไม่อะไรเพราะยังทนได้ จนมาอยู่บ้าน ได้สักประมาณ 4-5 ชั่วโมง จน 6 โมงเย็น คือแบบเจ็บท้องมาก มันเจ็บยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ตอนที่มดลูกบีบตัว เราก็รอให้น้ำคร่ำแตกแต่มันก็ไม่แตก คราวนี้ได้ไปโรงพยาบาลอีกรอบ หมอก็มาตรวจปากมดลูก เอานิ้วเข้าไปตรวจ ปรากฎว่าปากมดลูกเปิด 2 เซ็น กว่าจะเปิดแต่ละเซ็นมันนานมากจริงๆ แล้งก็ได้นอนแอดมิด นอนดูอาการ ระหว่างที่นอนรอปากมดลูกเปิดแต่ละเซ็นมันทรมาน โคตรทรมานเลย เจ็บแบบยิ่งกว่าปวดท้องประจำเดือน นอนรออยู่นาน กว่าปากมดลูกจะเปิด จนหมอมาตรงจอีกครั้ง ปากมดลูกเปิดได้ 7 เซ็น 4 ชั่วโมงที่ปากมดลูกว่าจะเปิดถึง 7 เซ็น เจ็บท้องสุดๆ แล้วก็นอนรออีก 1 ชั่วโมง หมอก็มาตรวจอีกครั้ง ก็ 8 เซ็น หมอเลยตัดน้ำคร่ำ เพราะน้ำคร่ำเรายังไม่แตก รอตัดเสร็จ คราวนี้เจ็บยิ่งกว่าอะไร เจ็บจนร้องออกมาเสียงดัง ร้องไห้อย่างเดียว คิดอย่างเดียวว่าเมื่อไรจะได้คลอด คือมันเจ็บมา แล้วก็รออีก1 ชั่วโมง พยาบาลก็พาไปห้องคลอด

พอมาถึงห้องคลอดแทบจะลุกจากรถเข็นขึ้นเตียงไม่ได้ คือมันปวดร้าวส่วนล่างมากโดยเฉพาะหลัง มดลูกบีบตัวเมื่อไรเจ็บท้องน้อยยันไปถึงหลัง โคตรทรมาน จนเราปวดท้องแบบสุดๆ ความอยากเบ่งลูกก็มา เจ็บจนอยากเบ่ง แล้วหมอ พยาบาลก็มาช่วยทำคลอด พอถึงเวลาเบ่ง คือมันโคตรเบ่งเลย เบ่งสุดชีวิต และสิ่งที่เรากลัว สิ่งที่กังวลมาตลอดคือ ตอนคลอดหมอจะกรีดตรงนั้นของเราเพื่อให้คลอดง่าย เท่าที่ไปฟังเขามา บางคนว่าเจ็บ บางคนว่าไม่เจ็บ พอมาเจอกลับตัว คือแบบเห้ยย ไม่เจ็บเลย ไม่รู้สึกอะไรสักนิด แบบหมอกรีดตอนไหนไม่รู้เลย แล้วเราก็เบ่งอยู่ 3-4 ทีน้องก็ออกมา แต่ว่าน้องได้อยู่ห้องเด็ก 24 ชม. เพราะยังหายใจเองไม่ค่อยได้ ต้องเฝ้าดูอาการ

ภาพตอนน้องออกจากโรงบาลแล้วลองใส่เสื้อผ้าดู

สุดท้ายนะเราก็อยากจะบอกทุกคนที่กลัวการคลอดลูก กลัวการตั้งครรภ์ เราอยากจะบอกว่ามันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เราคิด เราเองก่อนที่รู้ว่าตั้งท้องก็กลัว กังวล จนมาคลอดเองก็ไม่ได้น่ากลัว ก็อย่างที่เขาบอก จะเจ็บจะทรมานแค่ช่วงตอนรอปากมดลูกเปิดเท่านั้น แค่นั่นจริงๆที่โคตรทรมานเลย แล้วพอถึงเวลาคลอดไม่เจ็บเลยจ้า อ้ออลืมบอกตอนเย็บแผลก็ไม่เจ็บนะเพราะหมอฉีดยา ถึงเวลาเจอหน้าลูกความเจ็บทุกอย่างคือหายไปเลยจริงๆ มรแต่ความรู้สึกลูกเป็นยังไง เป็นห่วงลูก อยากอยู่กับลูกเท่านั้นจ้าาาา ฝากไว้ให้คิดน้าาาาา