เรื่องเล่ากองถ่าย ทางโค้งบนดอย

ระหว่างที่เดินอยู่ ผมเดิมชิดทางขวานะครับ แต่หางตาผมไปเห็นเหมือนที่อะไรขาวๆ รูปร่างคล้ายคน ยืนนิ่งๆ ผมก็มองหน้าพี่อีกคน พี่เขาบอกว่า อย่าหันไปมอง เดินไปเงียบๆ (พี่เขาก็เห็นครับ) ตอนเห็นไกลๆ ก็มองไปอยู่นะครับ แต่ตอนเดินผ่าน ผมก็ไม่กล้ามอง ในใจก็อยากมองให้มันจบๆไป แต่ก็กลัวภาพติดตาครับ พอเดินไปได้สักพัก ก็ไม่มีสัญญาณเลยตัดสินใจเดินกลับกันครับ ทีนี่ผมก็เดินเข้ากลุ่มเดินกลับมาพร้อมกันเลย ก่อนจะถึงโค้งนั่น มีรถยนต์ขับสวนทางมาพอดีครับ จังหว่ะที่ไฟสาดไปที่โค้ง ผมก็เอาหว่ะ ถ้าเห็นก็ 7 คนอ่ะ มีเพื่อนวิ่งแน่นอน พอไฟสาดมา เห็นเป็นศาลเพียงตาครับ เล็กๆเลย แบบถ้ามาคนยืนเทียบ นี่สูงประมาณเอวได้ และไม่มีอะไรขาวๆอยู่ตรงนั้นเลย ไม่มีอะไรเหมือนภาพที่ผมกับพี่อีกคนเห็นตอนเดินมาเลย แล้วตอนนั้นผมเห็นอะไรหว่ะ? ผมนี้ชาทั้งตัวเลยครับ ขนลุกไปหมด เลยเดินทาตรงกลางกลุ่มครับ พอขึ้นมาถึงระหว่างกินข้าว พี่คนที่เดินกับผมก็เปิดประเดนครับ พี่เขาเห็นเป็นนางรำ ใส่ชฎา ยืนเท้าเอวอยู่ ใส่ชุดสะใบสีขาว ไม่เห็นใบหน้า ก็ใกล้เคียงกับที่ผมเห็นอยู่ เลยตัดสินใจถามเจ้าของที่พัก เขาก็บอกว่าไม่มีอะไรหรอก ไม่ต้องคิดมาก แต่ผมว่าต้องมีอะไร เพราะผมย้อนกับไปดูเส้นทาง ( ในภาพ ) ตรงนั้นยังไม่มีศาลเลย แล้วเขามาตั้งตอนไหน ตั้งทำไม พอเช้าก่อนออกกองเลยหาของไปถวาย เพื่อความสบายใจของทุกคน ครับ