เห็นเมื่อไรมีสังเวยเมื่อนั้น

     ย้อนไปสมัยเรียนประถม ในโรงเรียนแห่งหนึ่งที่แถวชนบท ในจังหวัดนครศรีธรรมราช โรงเรียนตังอยู่ติดกับวัด และมีตกเรียนนึงตั้งอยู่ติดกับป่าช้า ในสมัยเรียน พวกผมชอบใช้เป็นที่วัดความกล้ากันตามประสาเด็กน้อย โดยการวิ่งเดินเข้าไปในป่าช้าแล้วเดินออกมาอีกฝั่งนึงอะคับ

      แต่เรื่องที่จะเล่านั้นมันทำให้ผมและเพื่อนๆ ยังจำได้ดีเลย วันนั้น ผมยังจำได้ดี พวกเราไปเล่นฟุตบอลที่หน้าอาคาร ที่อยู่ติดกับป่าช้า อาคารนี้มีเรื่องเล่า ว่ามีคนเคยเห็น เด็กผู้ชายหัวขาดตัวเต็มไปด้วยเลือด เดินไปเดินมาอยู่บนชั้นสามของอาคาร และอีกไม่กี่วันต่อมาก็จะเกิดอุบัติเหตุหน้าโรงเรียน พวกเรานึกว่าเป้นเรื่องเล่าที่รุ่นพี่ ชอบแต่งขึ้นเพื่อความสนุก แต่วันนั้นพวกผมได้รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องสนุกที่แต่งขึ้นเลย

      หลังจากพวกผมเล่นฟุตบอลเสร็จตอนนั้นเป็นเวลาสี่โมงเย็น  เพื่อนของผมเดินไปเอาของบนอาคารฝั่งตรงข้ามกับตึกที่มีเรื่องเล่านั้นโดยปกติตามเดิม แต่สิ่งที่เพื่อนผมต้องตกใจเมื่อหันไปอาคารฝั่งตรงข้าม เขาเห็นเด็กหัวขาด ตัวเปียกโชคไปด้วยเลือด เขาขยี้ตาแล้วมองไปอีกครั้ง เด็กคนนั้นก็ยังอยู่แล้วก็ค่อยๆ เดินไปเรื่อยๆจนหายไปที่บันใดทางลง เพื่อนของผมก็รีบวิ่งลงมาหาพวกผม แล้วถามว่าพวกมึงเห็นอะไรมั้งปะบนอาคารอะ พวกผมจึงบอกไปว่าไม่เห็นวะ แล้ว เพื่อนอีกคนแหงนหน้าไปดู แต่ก็ไม่เห็นอะไร เพื่อนคนที่เห็นก็ยังยืนยันว่าเห็นจริงๆ คราวนี้ พวกผมจึงหันไปดูพร้อมๆกัน คราวนี้พวกผมถึงกับตกใจ เมื่อเห็นเด็กผู้ชายหัวขาด ตัวเต็มไปด้วยเลือดเดินอยู่บนอาคาร ตอนนั้นพวกผมไม่สนใจอะไรแล้วรีบวิ่งไปขึ้นรถกลับบ้านที่หน้าโรงเรียน ไม่มีใครกล้าหันหลังกลับไปดูอีกเลย