อื่นๆ
บนตึกนั้น ใครคนนั้น??
ณ ตึกร้างข้างโรงเรียนผม เขาเล่าใครย้ายเข้ามาอยู่ อยู่ได้ไม่เกิน 3 วันเป็นอันต้องรีบย้ายออก ด้วยความอยากรู้เรื่องราวมันเป็นมายังไง ผมกับเพื่อนได้นัดกันไปที่หอนั้นตอนกลางคืน หน้าหอพักผมยืนรอเพื่อนที่นัดไว้ มันชื่อต้น ผมยืนรออยู่คนเดียวบรรยากาศวังเวงมากครับเพราะไม่มีคนอยู่อาศัยเลยสักคน ผ่านไปสิบนาที ผมก็เห็นเงาดำๆกำลังวิ่งมาหาผม ผมส่องไฟไปก็เห็นว่าเป็น ต้น
"ทำไมช้าจังวะต้น"
"ก็มาเเล้วนี่ไง" ต้นตอบผมด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"งั้นเราไปข้างในกันเถอะ" ผมเดินนำหน้าต้นไปในตึก แต่ผมก็ต้องหยุดเดิน เพราะต้นดึงแขนผมไว้
"แกจะเข้าไปจริงๆ หรอ" ต้นจ้องหน้าผมแบงจริงจังมาก
"มาถึงนี่ละ ก็ลองของสักหน่อยดิ"
"เตรียมใจละกัน" ต้นตอบผมด้วยเสียงเย็นชาและเขาก็ยิ้มให้ผมแบบมีเลศนัย และเขาก็เดินนำหน้าผมไป
ผมรู้สึกได้ว่ามันแปลก ปกติต้นไม่เย็นชาแบบนี้แต่ผมก็ไม่สนอะไรมากมาย เพราะมันอาจจะแกล้งผมเล่น ผมเดินตามมันไปสักพัก เริ่มสำรวจแต่ละห้องว่ามีอะไร ทั้งตึกมีทั้งหมด5ชั้น สามารถขึ้นตึกได้ทางบันใดเท่านั้นเพราะว่าลิฟเสีย ตอนนี้ผมสำรวจมาถึงชั้น3 ก็รู้แปลก อากาศเริ่มเย็น ผมเดินอยู่กับต้นสองคนก็รู้วังเวงเหมือนอยู่คนเดียว เพราะผมชวนต้นคุย ต้นก็จะตอบแค่ที่ผมถาม นั่นเรื่องแปลกมาก เพราะปกติต้นคุยเก่งมาก หรืออาจจะไม่ค่อยสบายผมก็ไม่แน่ใจ
Advertisement
Advertisement
เดินมาสักพักผมก็ขึ้นไปที่ชั้นสี่
"ต้นรู้สึกแปลกมั้ยวะ" ผมหันไปหาต้นที่เดินตามหลัง ผมตกใจมากต้นไม่อยู่
ตึกๆๆ เสียงคนวิ่งไปชั้นบน ผมคิดว่าเป็นต้นจึงรีบวิ่งตามไป ผมไปตามทางเดินชั้น5 ผมได้เสียงปิดประตูมาจากห้อง ๆนึง ผมเดินไปตามเสียงนั้น แต่ห้องมีเยอะ ผมได้ยินแค่เสียง ผมเลยเปิดประตูออกทีละห้อง แต่ก็หาต้นไม่เจอ จนผมต้องโกนเรียกด้วยโมโห
"ต้นออกมาได้แล้ว จะกลับแล้วนะ"
แต่ก็ไม่มีเสียงขานรับกลับมาเลย ผมหัวเสียมาก เพราะเขาทำตัวแปลกๆตั้งแต่เดินขึ้นมา
"ไม่ออกมา กลับแล้วนะ" ผมเดินลงบันใดด้วยความหัวเสีย แล้วผมก็ได้เสียงฝีเท้าที่เดินตามหลังมา
"ยอมออกมาแล้วหรอ" ผมพูดพร้อมหันกลับไปมอง แต่ผมก็ไม่พบใครอยู่ข้างหลังผมเลย ผมเริ่มรู่สึกกลัวจริงๆแล้ว ผมรู้สึกได้ว่ามีคนเดินมาตามผมมาจริงๆ ผมทำไมกลับไม่มีใครเลยละ ผมตะโกนออกไปอีกครั้ง "ต้นอย่ามาแกล้งแบบนี้นะเว้ย" ผมตะโกนออกไปซึ่งตอนนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่าใช่เพื่อนผมหรือไม่ ผมรีบวิ่งลงจากชั้นสี่ไปชั้นสามเสียงฝีเท้าวิ่งตามผมมาติดๆ จนผมวิ่งเขาไปหลบที่ห้องนึงต้องชั้นบันใด ผมเข้าไปข้างในมีของมากมาย น่าจะเป็นห้องเก็บของ เสียงวิ่งตามเงียบไป นั่งรอให้แน่ใจสัพักจึงเปิดประตูออกไปดู
Advertisement
Advertisement
จังหวะที่ผมเปิดประตูออกไปดู ผมเห็นร่าง ร่างหนึ่งยืนหันหลังอยู้หน้าประตูผมต้องใจร้องโวยวาย รีบวิ่งลงไป ผมวิ่งไปเรื่อยผมรู้สึกว่าเมื่อไหร่จะถึงสักที่ ผมมองป้ายที่ติดตามบันใดก็รู้ได้ว่า ผมวิ่งวนขึ้นมาอยู่ชั้น5 ผมตกใจมาก ผมจึงลองวิ่งลงไปอีกครั้ง ผมก็ยังขึ้นมาอยู่ชั้น5 จนผมรู้สึกเหนื่อยผมจึงนั่งพัก แล้วก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น ทำให้ผมรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว ผมรีบกดโทรศัพท์โทรหาต้น แต่ต้นไม่รับสาย ผมกลัวมากผมรู้ได้ว่านี่มันไม่ใช่ที่ ที่ผมควรมาเลย
ผมนั่งสวดมนต์ผิดๆถูก ๆ ขอร้อง ขอให้ได้ออกจากที่นี่ และหัวเราะก็ดังขึ้น
"ก็เตือนแล้ว แต่ก็ดื้อรั้นอยากรู้อยากลอง" เสียงพูดของใครที่ไร้ตัวตนก็ดังขึ้น
"ผมกลัวแล้วครับ ปล่อยผมไปเถอะ"
ผมขอร้องให้เขาปล่อยผมไป แต่ก็ไร้เสียงใดอีกเลย ผมวิ่งวนไปวนมาอยูหลายรอบ จนผมเวียนหัว ผมสลบไป เช้าวันรุ่งขึ้นผมก็นอนอยู่บ้านต้น ผมงงมาก ผมมาอยู่นี่ได้ไง ต้นก็เล่าว่า ตอนมันไปถึงตึกก็ให้ผมนอนหลับอยู่ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น ต้นจึงพาผมมานอนที่บ้านมัน ผมรู้สึกงงมากว่าเมื่อคืนมันเป็นเรื่องจริงหรือผมฝัน แต่มันเหมือนจริงมาก
Advertisement
Advertisement
พอผมไปโรงเรียนผมเดินผ่านและมองไปที่ตึกนั้นอีกครั้งก็เห็นเหมือนร่างคนยืนมองอยู่บนตึก ผมขนลุกไปทั้งตัว ผมจึงรีบเดินให้พ้นจากตรงนั้น.....
ภาพถ่ายโดย : Gummi
ความคิดเห็น