ผีในหอนอก

การเป็นอยู่

29 ธ.ค. 2019|2 min read

อ่านบทความอื่นจาก การเป็นอยู่

คัดลอกลิงค์

แจ้งตรวจสอบ

สวัสดีค่ะวันนี้จะมาเล่าเรื่องที่เคยเกิดขึ้นกับฉันเมื่อตอนที่ฉันอยู่หอนอกซึ่งเมื่อก่อน ซึ่งเมื่อก่อนหอไม่ได้มีเยอะขนาดนี้ และมันก็แพงด้วยฉันเลยมองหาหอที่มีราคาถูกซึ่งมองหาที่ไหนก็ไม่เจอไปหอนี้ก็เต็มหอนั้นมันก็เต็มจนฉันตัดสินใจว่างั้นไปเช่าหออยู่กับเพื่อนแล้วกันเห็นมันบอกว่ามีห้องว่างอยู่ 4ห้อง ค่าเช่าเดือนละ 1200 ไม่รวมค่าน้ำค่าไฟ หอเป็นหอเล็กๆ มีห้าห้องอยู่ในป่าสองข้างทางเป็นป่าตอนกลางคืนนี่ไม่มีไฟถนนเป็นหลุมซอยเลี้ยวเข้าหอก็เล็กๆมองไม่ดีอาจเลยได้ ซึ่งมันน่ากลัวมากเวลาขับรถกลับจากเรียนเสร็จดึกๆ

ขนาดเวลาตอนไปกินเหล้ากับเพื่อน เพื่อนต้องมาส่งไม่ต่ำกว่า4คน คิดดูว่าน่ากลัวมั้ย จนเพื่อนมันบอกว่าหอทางไปน่ากลัว ย้ายเถอะหลังจากฉันเข้าไปอยู่ได้หลายเดือน เหตุการณ์น่ากลัวก็ไม่เกิดขึ้น จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่ไม่มีใครอยู่หอแม้แต่คนเดียว เหตุการณ์สะพึงเริ่มคืบคลานเข้ามา หลังจากฉันกลับจากเรียนมาดึกๆ มาถึงหอก็พบว่าทำไมวันนี้หอเงียบจังไฟก็ไม่เปิด จึงได้ความว่า ไม่มีใครอยู่หอเลยแม่แต่คนเดียว พี่ห้องแรกนอนหอเพื่อน พีคุมหอกลับบ้าน เพื่อนนอนหอในมหาลัย เหลือฉันคนเดียว แล้วห้องที่ว่างปล่าว ฉันก็เข้าห้องตามปกติเปิดคอม อาบน้ำ อ่านสักสือจนดึกเพราะพรุ่งนี้มีสอบ ระหว่างช่วงเวลา 5 ทุ่มขึ้นไป ฉันเริ่มได้กลิ่นเหม็นเน่าคละคุ้งทั่วห้อง เลยคิดว่าน่าจะเป็นกลิ่นขยะจากระเบียงรึป่าว เลยเปิดประตูหลังห้อง แล้วไปที่ถุงขยะปรากฎว่าไม่ได้กลิ่น ฉันเลยกลับเข้ามาในห้องกลิ่นเริ่มแรงเตะจมูกขึ้นเรื่อยๆ

ฉันก็เดินตามหากลิ่นจนมาสะดุดอยู่ที่มุมตู้เสื้อ คิดว่าหนูตายรึป่าวเลยเปิดตู้เสื้อออก ปรากฎว่า ไม่มีอะไรเลย แล้วเลยรู้สึกไม่ดีแล้วหากลิ่นตามตู้ไปด้วย บ่นไปด้วยจนกลิ่นมันแรงขึ้นเรื่อยๆอยู่ตรงมุมตู้เสื้อผ้าฉันตกใจมากเพราะเห็นเงาดำๆอยู่ตรงนั้นเลยรีบประโจนขึ้นเตียงทันที เพราะบนหัวเตียงมีพระสมองมันคิดไปแล้วล่ะว่าโดนเข้าแล้วสักพัก เงาดำก็ชัดขึ้นเรื่อยๆ จนเห็นเป็นรูปร่างผู้ชาย สูงพอๆกับตู้เสื้อฉันเลยสวดมนต์บทสวดบทไหนคิดได้ สวดหมด เงานั้นก็ไม่หายไป ฉันเลยทักเพื่อนในเฟสว่า เจอผีหลอกอยู่คุยเป็นเพื่อนหน่อยกลัวมาก กลัวจนร้องไห้ไม่กล้าลงจากเตียงกลัวมันเข้าสิงหรือทำอะไร สมองมันกระวนกระวายไปหมด จนเวลาตีสอง ว่าจะโทรหาแม่ก็ไม่กล้าโทรแม่นอนอยู่ กลัวแม่กังวลเป็นห่วงนอนไม่หลับ จนเวลาผ่านไปถึงตีห้า เงานั้นก็ไม่หายไป และก็ไม่ได้ขยับหรือทำอะไรเราด้วย เราเลยโทรหาพ่อแม่ ร้องไห้หนักมาก และบอกว่า จะย้ายหอๆ ไม่อยู่แล้ว จะย้ายๆ จนพ่อแม่ปลอบใจ แล้วพอช่วง 7 โมงเช้าเงานั้นค่อยๆหายไป ฉันนี่รีบใส่เสื้อนิสิต ออกห้องไปมหาลัย เพื่อที่จะไปสอบทั้งๆที่หนังสือไม่อ่าน ก่อนสอบ นอนเฝ้าหน้าห้อง น้ำไม่อาบ เสื้อไม่รีด หัวฟูมาเหมือนในทีวีเลย จนเพื่อนถามว่าไปทำอะไรมา เลยบอกไปว่า กูโดนผีหลอกทั้งคืนเลย อยู่ในห้องกูเลย เพื่อนบางคนก็ไม่เชื่อ หัวเราะกัน บางคนก็เชื่อ กลุ่มคนที่เชื่อคงเห็นสภาพวันนั้น เพื่อนบอกหัวฟูเหมือนในหนังเลยอะ แล้วหัวเราะ อยากจะบอกเพื่อนๆว่า ไม่ขำนะ ไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอกว่ามันน่ากลัวขนาดไหน ขนาดเห็นแค่เงายังขนาดนี้ ถ้าเห็นในสภาพเละๆ กูคงช็อคไปแล้ว หลังจากนั้นพ่อก็ไปหาร่างทรง ร่างทรงบอกว่าให้เก็บก้อนหินที่อยู่บริเวณหอ มาไหว้ แล้วไว้บนหัวเตียง ถ้าจะย้ายก็เอาหินทิ้งด้วย ฉันก็ทำตาม จากนั้นก็ทนอยู่ได้อีกประมาณ 1เดือน เลยย้ายหอออก