อื่นๆ

ลุงภารโรง​'รีบกลับ​ก่อนเจอลุง'​

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ลุงภารโรง​'รีบกลับ​ก่อนเจอลุง'​

เรื่องราวของผมนั้นเกี่ยวกับที่ฝึกงานของผมที่ผมเคยเขาฝึกงานอยู่ที่นั่น.....

ผมเขาฝึกงานที่ว่าการอำเภอแห่งหนึ่ง ซึ่งผมไปฝึกงานกับเพื่อนอีก3คน ผมกับเพื่อนสนิทของผมได้ฝึกงานห้องเดียวกัน เป็นห้องปกครอง มีคนมาติดต่อเยอะมากครับบางวัน และมีงานหลายอย่างให้ทำครับ บางวันก็กลับช้าเพราะว่างานต้องใช้พรุ่งนี้เช้า แต่วันหนึ่งฝนตกหนักมากครับ พวกพี่ทำงานกลับบ้านหมดแล้วเพราะเขาเอารถยนต์​มา ผมกับเพื่อนเลยรอให้ฝนเบาก่อนค่อยกลับ ผมกับเพื่อนนั่งรออยู่บนห้อง ระหว่างรอก็เล่นเกมส์กัน อยู่ๆเสียงฟ้าร้อง​ดังมากครับและไฟก็ดับ ผม ออกไปดูที่หน้าต่างฝนก็ยังตกหนักอยู่ ผมเลยตัดสินใจนั่งรอต่อเพราะผมไม่อยากตัวเปียกและขับรถมอไซต์ไปตอนนี้มันอันตราย​มาก ผมนั่งรอ จนเพื่อนผมอีกก็หลับไปแล้ว เพื่อนอีกคนก็นั่งคุยกับผม คุยไปคุยมาเหมือนบรรยากาสมันได้ มันเลยเล่าเรื่องผี

Advertisement

Advertisement

มันเล่าว่า ที่ว่าการอำเภอนี้ มีภารโรงได้มาทำความสะอาดแล้วล็อกประตู​ห้องต่างๆ เขาเดินไปที่ชั้นสอง เพื่อทพความสะอาดตามห้อง และล็อกประตู​ พอทำเสร็จ เขาปิดไฟทุกดวงและกำลังจะเดินลงบันใด เพดานพุๆก็ล่วงมาใส่เขาทำให้เขาตกบันใดคอหัก และเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ รุ่งเช้าจึงมีคนมาพบศพ ลุงภารโรงที่นอนอยู่สภาพจมกองเลือด ขาบิดผิดรูปร่าง และมีเศษเพดานที่ล่วงลงมาทับร่างอยู่ ทุกคนที่ร่างของลุงภารโรงนั้นก็ตกใจและเสียใจกันมาก เพราะลุงภารโรงนั่นสนิมสนมกับพนักงานและคนบนอำเภอเป็นอย่างมาก แต่พอจบงานศพของลุงแก

วันนึงมีพนักงานทำงานจนมืด เขาได้เสียงเหมือนคนเดินอยู่ทางบันใด และสักพักก็ได้ยินเสียงมันมีมีอะไรตกที่บันใด พนักงานคนก็ออกดูที่บันใด สิ่งที่เขาทำให้เขาถึงกับร้องโวยวาย สิ่งที่เขาเห็นนั้นคือลุงภารโรงที่ตกบันใดตายคนนั้นนอนอยู่ เขารีบวิ่งกลับเข้าห้องแล้วโทรให้คนที่บ้านมารับ หลังจากนั้นเขาก็กลับบ้านตรงเวลาตลอด แต่ถ้ามีงานด่วนเขาก็จะหาคนอยู่เป็นเพื่อน

Advertisement

Advertisement

หลังจากที่ผมฟังสิ่งที่เพื่อนผมเล่า ผมนี่ขนลุกรู้สึกว่าอากาศมันเย็น คงเป็นเพราะฝนตก ไฟที่ดับก็ยังไม่มาสักที ผมเดินออกไปดูก็เห็นฝนเริ่มเบาลงแล้ว น่าจะขับรถกลับได้  ผมก็ปลุกเพื่อนอีกคนที่หลับอยู่

"ตื่นๆ กลับบ้านกัน"

เพื่อนผมก็ตื่น ท่าทางแบบคนสะลึมสะลือ มันบอกกับผมและเพื่อนว่า

"ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" แล้วมันก็เดินออกไป ผมกับเพื่อนก็นั่งรอในห้อง สักพักมันก็เดินออกมา มันพูดว่า

"นี่ เมื่อกี้ไปเข้าห้องน้ำเจอลุงคนนึง เขาบอกเป็นภารโรง เขาถามว่าไม่กลับช้าจัง รอล็อค​ห้องนานแล้ว"

ผมฟังเพื่อนพูดจบถึงกับขนลุก ผมกับอีกคนหันหน้ามองกัน ส่งสายตาว่าใช่ป่าววะ เพราะถ้ามีภารโรงมาจริงๆเขาน่าจะเขามาเรียกเราแล้ว ผมเลยถามเพื่อนว่า

"แล้วบอกเขาไปว่าอะไรอะ"

" ก็บอกว่ากำลังจะกลับแล้ว เขามายืนรอหน้าห้องแล้วอะ"
ผมมองไปก็ไม่เห็นใคร
" ไหนอะ"
" นั่นไง! ที่ยืนเกาะราวบันใดอยู่อะ" เพื่อนผมชี้ไปที่ราวบันใดมืดๆ

Advertisement

Advertisement

แต่ผมก็ไม่เห็นใครเลย

ผมกลับเพื่อนอีดคนรู้ได้เลยว่านี่น่าจะเป็นลุงภารโรงคนนั้นแน่ๆ ผมเลยรีบหยิบกระเป๋าแล้วก็พาก่อนออกจากห้องนั้นแล้วรีบเดินลงบันใดไปอย่างรีบร้อน
แต่ผมรู้สึกเหมือนมีคนเดินตามเรามา เพื่อนผมเดินอยู่ข้างหน้าผมทั้งสองคน ผมไม่กล้าหันไปดู เพราะกลัว แต่พอลงมาแล้ว ก็พบว่าประตูทางออกปิด ผมพูดขึ้น

"อ้าวทำไมเขารีบปิดวะ คนยังออกไม่หมดเลย"

"โทรบอกลุงภารโรงดิ" เพื่อนผมพูดขึ้น

ผมโทรหาลุงภารโรงเสร็จเรียบร้อย ยืนรอให้ลุงเขามาเปิดประตู แต่ระหว่างยืนรอ ผมกับเพื่อนไม่ได้คุยอะไรกันจึงทำให้มีแต่เสียงฝนตกกระทบลงพื้นเท่านั้น ยืนรอสักพักผมกับเพื่อนได้ยินเสียง (ตึ๊งๆๆๆๆ)​ ผมกับเพื่อนก็ตกใจ

" เฮ้ยเสียงอะไรว่ะ ลุงเขาตกบันใดเปล่าวะ ไปดูกันเหอะ" เพื่อนผมคนที่เจอลุงพูด

"เสียงของหรือเปล่าไม่ต้องไปดูหรอก" ผมพูดและรั้งแขนมันไว้

แต่แล้วมันก็เดินไปดูผมกับเพื่อนอีกรีบวิ่งตามไปดู เราสามคนก็เห็นผีลุงภารโรงนอนอยู่สภาพน่ากลัวมากจน พวกเรารีบวิ่งลงมาชั้นล่างแล้สภารโรงก็มาเปิดประตูพอดี ผมและเพื่อนรีบวิ่งไปสตาร์ทรถและกลับบ้านเลย
รุ่งเช้าผมกับเพื่อนก็ยังไปฝึกงานเหมือนเดิม และกลับบ้านตรงเวลา เพราะกลัวเจอลุงแกอีก.....

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์