เจอดีกับแม่บ้านเก่า

ประสบการณ์หลอนที่จะนำมาเล่ากันในวันนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับน้องชายของฉันเมื่อ 3 ปีก่อน ขอสมมติชื่อน้องชายว่า ดอน นะคะ เรื่องมันเริ่มต้นที่ ดอน เป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 4 และกำลังจะเข้าไปฝึกงานที่บริษัทเดินเรือส่งสินค้าแห่งหนึ่งในจังหวัดสงขลา

โดยที่ ดอน มาฝึกงานในแผนกจัดซื้อของบริษัทนี้ เขามาทำงานที่นี่ได้หลายสัปดาห์แล้ว วันหนึ่งเขามาทำงานเร็วกว่าปกติเพราะวันนั้นฝนตกหนัก ดอนจึงต้องออกจากบ้านเร็วขึ้น วันนี้ดูท่าทางพนักงานคนอื่นๆจะยังไม่มาทำงาน ดอนรีบเดินเข้าออฟฟิตเพื่อที่จะไปจัดการเปิดไฟ เปิดแอร์ที่แผนก เขาเดินผ่านห้องแม่บ้านที่อยู่ชั้น 1 เห็นไฟกำลังเปิดอยู่ ในใจก็คิดว่าพี่ก้อยที่เป็นแม่บ้านมาทำงานเร็วจัง แต่ก็ไม่เห็นตัวพี่ก้อย

เขาเดินมาถึงชั้น 2 และเข้าไปในห้องไปสักพัก ก็เดินออกมาเพื่อที่จะไปชงกาแฟที่ห้องแม่บ้าน ดอนเดินมาถึงก็จัดการชงกาแฟ แต่สิ่งที่แปลกออกไปจากทุกวันก็คือ วันนี้เขาไม่เห็นกระเป๋าและเสื้อแจ็คเก็ตของพี่ก้อยอยู่ในห้องแม่บ้าน เพราะปกติเมื่อพี่ก้อยมาถึงที่ทำงานก็จะวางมันไว้บนเก้าอี้ประจำ ในระหว่างที่ดอนกำลังคิดอยู่นั้น หูของดอนก็ได้ยินเสียงของคนเดินตรงเข้ามาใกล้ที่ห้องแม่บ้าน  ซิ่งดอนคิดว่าจะต้องเป็นพี่ก้อยแน่นอน

ดอนไปถึงป้อมยามก็หมดสติไป ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เห็นคนอื่นๆมาทำงานกันแล้ว ดอนเล่าทุกอย่างที่เจอให้กับเพื่อนร่วมงานฟัง ก็ได้คำตอบกลับมาว่า สิ่งที่ดอนเจอก็คือแม่บ้านคนเก่าที่เสียชีวิตไปหลายปีที่แล้ว เธอมาทำงานเช้ามากในทุกวัน แต่โชคร้ายโดนรถชนในระหว่างที่กำลังเลี้ยวรถเข้าบริษัท ทำให้หัวขาดและเสียชีวิตทันที บางครั้งพนักงานก็เจอกับแม่บ้านหัวขาดที่กำลังทำความสะอาดอยู่ จนตอนนี้ไม่มีใครอยากมาทำงานเช้าแล้ว

ขอบคุณภาพหน้าปกโดย David Mark จาก Pixabay