ผีตัวสูงนี่มันอะไรกัน

เรื่องนี้เป็นเรื่องสยองขวัญที่เล่าสืบทอดกันมาหลายรุ่นครับ

            เรื่องที่ผมจะนำไปเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องของในป้องและเพื่อนของเขา เขาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งและเป็นชายโสดที่ไม่มีลูกไม่มีเมีย หาอยู่หากินแบบง่ายๆตามวิถีของชาวบ้านทั่วไป ในชีวิตของเขาก็ไม่เคยเงียบเหงาต้องมีกลุ่มเพื่อนที่สนิทและรู้จักกันดีตั้งแต่ยังเป็นสังกะลี พวกเขามักจะตั้งวงสังสรรค์เฮฮากันทุกครั้งเมื่อมีโอกาส หากวันไหนไม่ได้มาตั้งวงที่บ้านของเขาเองก็จะไปรวมตัวกันที่ทุ่งของนายดำ ทุ่งของนายดำนั้นมีเถียงนาเปิดโล่งเกือบรอบด้านลมโกรกเย็นสบาย ด้านหน้าที่ยื่นออกมาจากหลังคาสังกะสีก็มีเตียงไม้ไผ่ขนาดพอดีไว้สำหรับนอนพักผ่อนและมีต้นมะม่วงสูงเถียงนาเพื่อให้ร่มเงาอีกด้วย ส่วนเพื่อนอีกคนของป้องนั้นชื่อเอ๋ มีบ้านอยู่แถวในเมือง เพื่อนคนนี้นับว่าโชคดีที่สุดในกลุ่ม เพราะเดิมทีมีฐานะยากจนไม่ต่างจากหนุ่มบ้านนาทั่วไปแต่ได้เมียรวยได้กลายเป็นหนูตกถังข้าวสาร

เอ๋ที่กำลังว่างไม่มีอะไรทำจึงได้จึงได้ผูกเปลระหว่างเสาเถียงกับต้นมะม่วงนอนพักเอาแรง จนเผลอหลับไปเขาตื่นแล้วรู้สึกตัวขึ้นอีกทีเพราะมีมือเย็นๆของใครบางคนที่มาทำให้เขาถึงกับสะดุ้ง นั่นเป็นมือของป้องที่มาปลุกเอ๋ล้มแล้วลุกขึ้นจากไปด้วยตาแดงๆเหมือนคนนอนไม่พอทั้ง 3 คน เปิดเหล้าเอ๋ให้กันยังคุ้นชินแต่เมื่อดื่มกันไปได้ไม่นาน กับแกล้มของดำก็ถูกหั่นเสร็จพอดี เขาวางมันลงในกระจาดขนาดกลางจะกินพื้นที่บนเตียงไม้ไปเกือบ 1 ใน 3 รอบๆมีผักและแจ๋วเป็นเครื่องเคียงวางมาพร้อมสรรพเอาไว้ พวกเอ็งกินได้เลยไม่ต้องเกรงใจ เมื่อดังกล่าวจบทั้งสาม จึงหยิบเนื้อหมูขึ้นมาคนละชิ้นก่อนที่ป้องจะจิ้มแจ่วม้วนกับผักแล้วเอาเข้าปากไป ไม่มีใครเอาลงเลยว่ะ ป้องกล่าวชมบ้างว่า เอ็งก็มัวแต่กินเนื้อหมูกับผักเข้าปากบ้างกัดเข้าเนื้อไปก็ไม่มีอะไรผิดแปลก แต่พอเริ่มเคี้ยวมาได้สักพัก จมูกของเขากลับรู้สึกเหมือนไอ้เก่ง ทุกๆคนอยู่ด้วยหมดคำแรก ไปด้วยความไม่แน่ใจเขาถึงยอมกินคำที่ 2 ตามเข้าไปอีก คราวนี้เคี้ยวไปเคี้ยวมา กกลับไม่ได้กลิ่นธูปเหมือนกับคำแรกที่กินเข้าไป เขาทำสีหน้าแปลกๆจนดำ สังเกตเห็นเป็นไงวะเนื้อหมูไม่ถูกปากรึ เขาจริงจังมากเกินไป เอ๋ใส่ปากไปพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มตามทันที พวกเขาดื่มกินกันอยู่นาน ยิ่งนานมันก็ยิ่งเพลินจนเหล้ากลมแรกหมดลง คราวนี้เป็นทีของป้องเอาเหล้าขาวติดมือมาด้วยส่วนตัวแล้ว

       ป้องเป็นคนดื่มจัดและคอแข็งมากกว่าใครเพื่อนรองลงมาก็คือเอ๋ส่วนที่เมาง่ายและไปไวที่สุดในกลุ่มคงจะไม่พ้นดำ    ดำเริ่มออกอาการตั้งแต่ครึ่งกลมแรกแล้วรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนที่โรงเรียนวัดไม่ว่าจะเรียนหรือจะเล่นก็มักจะทำอะไรด้วยกันอยู่เสมอจนไม่โตมามีงานมีการทำออกไปสร้างครอบครัวอยู่ตามหมู่บ้าน   บางคนก็ไปได้สวยบางคนก็รอดแต่สุดท้ายก็กลับมาลงเอยที่บ้านเกิดเหมือนกันอยู่ดี ไอ้ดำก็กลับมาทำนาหลังจากออกจากข้าราชการตำรวจเขาไปขัดขาผู้ใหญ่เข้าต้องก็เป็นพ่อค้าสวนมะพร้าวมีหน้าที่ส่งมะพร้าวไปขายตามหมู่บ้านต่างๆรายได้เดือนหนึ่งก็ไม่มาก    แต่ยังพออยู่ได้หาอยู่หากินกับการไปหว่านแหตกปลาสำหรับการขายมะพร้าวชวนไอ้โชคดีหน่อยที่ได้เมียรวยประเด็นพูดคุยกันในวงเหล้าขณะที่ทุกคนกำลังเริ่มเมาได้ที่ดูอย่างไอ้เอ๋มันสิวะไอ้ดำชีวิตมันไปก่อนก็ลำบากไม่ต่างอะไรกับพวกเราหรอกจนกระทั่งมันไปได้กับลูกสาวเถ้าแก่นั่นละ   ชีวิตมันก็เลยดีขึ้นตั้งเยอะต่างกับพวกข้าต้องเข้าป่าให้มากเลยแต่เป็นคนจนมันก็ไม่ตายหรอกเว้ย

      อย่างน้อยเองก็มีที่ไร่ที่นาของพ่อแม่อยู่นี่ไงดำฟังแล้วก็ควรคิดด้วยสติที่มีอยู่หลังรางก็จริงอยู่แต่ถ้าไม่มีเงินก็อดตายได้เหมือนกันนะเว้ยน้ำมูกน้ำมันที่ต้องเติมให้รถไถจบไปแล้วอาทิตย์นึงก็หลายร้อย   นี่ยังไม่รวมค่าอยู่ค่ายาและค่าเหล้าอีกจะพูดอะไรกันไปไกลแล้ววะแต่ถ้าเอ็งจะพูดว่าเงินไม่ค่อยมีเงินค่าขอถามมึงหน่อยได้ไหมว่าหมูที่ไอ้ดำเอามาเอามาจากไหน    ซื้อเขามาหรือหมูเลี้ยงผึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะตอบกลับไปว่าซื้อมาสิวะได้ดีที่สุดก็แค่นี้แหละเว้ยใครอยากจะเลี้ยงพวกเอ็งว่ะหรือเป็นการตอบแทนพี่เองยังเป็นเพื่อนกันมาจนถึงป่านนี้ทั้ง 3 ปลดสุรากันจนเริ่มเมาได้ที่จนกระทั่งดำพูดขึ้นมาว่า   พี่เอ๋เพื่อนเรานี่มันดีทุกอย่างเลยนะแต่เสียอย่างเดียวเมียมันจะอ้วนเป็นหมูตอนถ้าถามจริงๆเหอะตอนนอนด้วยกันเองรู้สึกเหมือนนอนกอดเมียหรือกอดหมูกันแน่วะไอ้ดำหัวเราะชอบใจ    อีกฝ่ายไม่ได้สนใจในทันทีหากจะยกบาทาลูกเข้าที่เนื้อหัวไหล่ขวาของไอ้ดำจนมันหงายหลังลงไปกองอยู่ใต้เตียงทั้งๆที่กำลังเมาพูดจริงนะเอ็งก็เป็นอย่างที่เอ็งพูดไรว่ะกอดเมียนึกว่ากอดหมูเห็นหูแล้วนึกถึงหน้าเมียโว้ยนอนด้วยกัน  แต่ละคืนจะทักกูตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ถ้าไม่ติดว่ามันรวยแล้วกูก็เมาด้วยนะกูไม่เอามันหรอกเสียงไอ้ดำก็ขึ้นเตียงมาด้วยความทุลักทุเลพวกเขามองหน้ากันอยู่สักครู่ก่อนจะหัวเราะร่าออกมาด้วยความบันเทิงใจ

          ไอ้ดำขยับไปนั่งข้างป้องพร้อมกับยื่นแก้วให้เพื่อนรินเหล้าให้  ก็ไม่รอช้าจัดให้ตามความประสงค์ไม่ว่าพวกเอ็งจะพูดขึ้นก่อนจะหยุดเหมือนกับมันกำลังหลุดปากจนทำให้สหายอีก 2 คนเกิดความสงสัยอะไรของมึงวะไอ้ป้องพูดมาซิป้องกล่าวก่อนที่จะเสริมขึ้นอีกแรงนั่นสิเอ็งมีเพื่อนกูน่ะไม่เห็นต้องมีความลับอะไรอยากรู้ค่าเองก็เผลอหลุดปากไปแล้วงั้นตั้งใจฟังนะพวกเอ็งทั้งสองจดจ่อไปที่ไอ้ดำด้วยความสนใจคืออย่างนี้ถ้าได้ยินมาว่าท้ายหมู่บ้านของเราเคยเป็นบ้านของเศรษฐีคนหนึ่ง   ซึ่งตอนนั้นก็รวยมากเงินทองหายากคำมีเป็นร้อยหายก็ถูกโจรปล้นฆ่ายกครัวเผาบ้านเผาเรือนกันวอดวาย ไอ้ดำยังเล่าไม่จบป้องขึ้นมาว่าเดี๋ยวไอ้พวกเพื่อนรักใช่บ้านร้างที่เหลือแต่สาวๆต้นกับพื้นบ้านข้างๆนั่นหรือเปล่าวะใช่แล้วเองหมู่บ้านนี้เป็นป่าช้าใช่ไหมใช่ไม่ผิดหรอกงั้นก็คงสั่งเขามาผิดแล้วล่ะ   ที่ข้าได้ยินมาเขาเล่ากันว่าบ้านนั้นเป็นคนรวยก็ทิ้งสันดานค้าขายผู้หญิงให้พวกแขกมันชอบมาล่อลวงเด็กสาวชาวบ้านไปทำระยำ   ก่อนจะส่งไปขายครอบครัวทั้งครอบครัวก็รู้เห็นเป็นใจเพราะหลายๆคนก็ถูกพวกมันรักพาตัวมาหรือไม่ก็ไปซื้อตรงๆกับพ่อแม่เขามาเลยนะจ๊ะ   พอดีช่วงนั้นทางหลวงออกตรวจพวกมันเลยช้าลงแต่ไม่นานเรื่องก็แดงขึ้นถ้ามีเจ้าอาวาสที่วัดเก่าเราแจ้งเรื่องให้ทางการเรื่องรู้ถึงหูทุกวันไอ้คนพวกนั้น  ก็ยกกองโจรกันมาเผาวัดว่าจนวอดก่อนจะปิดปากหลวงพ่อท่าน

            ป้องซดเหล้าก่อนจะหันกลับมาเล่าต่อเป็นผลเวรผลกรรมของพวกมันนั่นแหละ  ทำให้มีโจรอีกกลุ่มนึงที่ผ่านเข้ามาในหมู่บ้านมึงไปที่เรือค้ากามของพวกมันก่อนจะจัดการเผาจนวอดแล้วผลลัพธ์ออกมาให้  ชาวบ้านส่วนหนึ่งแล้วหอบนี้ไปอีกส่วนหนึ่งทั้งดำและก็นั่งฟังอย่างตั้งใจน่าจะเป็นอย่างที่เองว่าไม่ต้องขึ้นแล้วทำก็ดูจะเห็นด้วยก่อนที่ไอ้ดำจะเสนอความคิดขึ้นกลางวงเหล้ากินแต่เหล้าอย่างเดียวมันน่าเบื่อว่ะออกไปหาความสนุกข้างนอกของเราดูเป็นไงคำว่ามันต้องมีสมบัติเหลืออยู่บ้างแหละลองดูนะเว้ยมันต้นไปก็ใช่แต่จะเอาไปได้หมดไหมมันก็ต้องพอมีพอเหลืออยู่บ้างหรอวะคำกล่าวก่อนที่เอ๋จะชวนพูดขึ้นมา  ชื่ออะไรของมึงวะป่านนี้อย่าบอกนะว่าจะชวนผู้ค้าเข้าป่าช้าไปหาคุณสมบัติอะไรนั่นแล้วก็ไม่รู้ว่ามันจะมีหรือเปล่าด้วยลองคิดดูสิว่าถ้าเกิดมันมีขึ้นมาจริงๆมึงก็จะได้ไม่ต้องทนเป็นผัวอีหมูเมียมึงแล้วนะแล้วถ้ามีจริงๆเราเป็นคนตอนเช้าชาวบ้านเขาก็รู้กันทั่วสิวะ   เวลานี้แหละเหมาะที่สุดแล้วโว้ยก็จริงอย่างที่ไอ้ดำมันพูดก็ชักอยากจะไปลองดูสักหน่อยป้องกล่าวขึ้นพร้อมกับยกเลิกตอบสุดท้ายไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ทั้ง 3 ตกลงกัน

        แล้วมุ่งหน้าไปที่ป่าช้าท้ายหมู่บ้านพร้อมที่จอดเสียงครบมือดำเป็นแกนนำพาเพื่อนเดินทางไปที่ป่าท้ายหมู่บ้าน ซึ่งก็คือป่าช้า อย่างที่ป้องเคยบอก ในมือของแต่ละคนมีแต่เพียงตะเกียงคนละอัน นำทางให้เข้าไป ตามรอยที่พอจะมีคนเคยเดินไปบ้าง ครบรอบพวกเขามีต้นไม้เปลือกแข็งหุ้มลำต้น สูงรอบๆก็จะเห็นเพียงแค่ความมืด บรรยากาศตอนกลางคืนนั้นทั้งหนาวและเงียบ   ลมพัดแรงจนต้นไม้เบียดเสียดสีกันเป็นเสียงหวีดหวิวในป่า ตอนนั้นได้ยินเสียงของเท้า 3 คู่ เดินย่ำลงบนใบไม้ที่แห้งกรอบ จนเกิดเสียงดังกรอบแกรบ สักพักใหญ่พวกเขาก็มาหยุดอยู่ที่ซากไม้เก่าซึ่งโดนเผาจนเหลือแต่ซาก ไอ้ดำไม่รอช้าพาเพื่อนทั้งสองนั่งก่อนจะวางตะเกียงไว้ข้างๆตัวแล้วลงมือคนที่ตรงกลางระหว่างเสาทั้ง 3 ต้น เชื่อว่าคนสมัยก่อนมักจะฝังสมบัติไว้ที่ใต้ถุนกลางเรือน

      เขาลงมือขุดไปได้สักพักก็เริ่มท่วมตัวบรรยากาศพาให้ร้อนอบอ้าวเป็นครั้งคราว    แต่เมื่อมีลมพัดผ่านมาก็หนาวจนสั่นเอาเหล้าติดมือมาด้วย 1 ขวดเขานั่งพักเหนื่อยและเปิดเหล้ายกขึ้นดื่มยังอดยาก่อนจะส่งให้กับเพื่อนของเขาอีก 2 คนยกต่อพวกเขาหยุดพักกันสักครู่หนึ่งก่อนที่ไอ้ดำจะเริ่มขุดต่อแล้วป้องขุดตามไป   ส่วนไอ้นั่นอยากได้เอาแรงก่อนถึงนั่งมองดูเพื่อนคุณอยู่อย่างนั้นจนเขาเริ่มรู้สึกว่าเราจะหมดจึงออกปากชวนเพื่อนให้กลับไปที่เถียงนากลับกันก่อน  ไม่ดีกว่าหรอวะเราก็จะหมดแล้วนะเว้ยกล่าวเสร็จก็พิงหลังแนบต้นไม้ที่อยู่ด้านหลังช่วยกันหน่อยสิวะ

       ถ้ากูเจอขึ้นมาเดี๋ยวพวกข้าก็แบ่งเสียหรอกคำพูด  ขึ้นพลางเอามือปาดเหงื่อและมองยอดไม้ภาพตรงหน้าทำให้เขาหยุดชะงักเพราะที่ปลายยอดไม้ต้นเดียวกับที่เอ๋นั่งกินอยู่มันกำลังเคลื่อนไหวราวกับระยางค์แขนอีกครั้ง  พร้อมทั้งคิดในใจว่าตัวเองคงจะเมาจนตาปากเขาจึงสะกิดต้องที่กำลังขุดดินอยู่ข้างๆเพื่อให้อีกฝ่ายหันไป   ดูตามมือเขาต้องเข้ามาค่าของเราหรือเปล่าฝากล่ะเอ็งช่วยข้าดูทีสิวะตัวอะไรวะป้องเอามือออกจากการขุดดินพร้อมทั้งพยายามมองไปตามทางที่ทำชี้เขาเองก็เห็นอะไรต่อมิอะไรไม่ชัดมากนักจึงเดินไปหยิบตะเกียงที่วางอยู่บนพื้นขึ้นมาส่องไฟไปข้างหน้า   ทันใดนั้นต้องถึงกับขนลุกชันเหมือนเห็นมือที่ใหญ่และหนาปานใบลานกำลังเคลื่อนไหวไปมาสิ้นเสียงร้อง

        ป้องก็วิ่งเข้าไปหลบที่หลังเสาเรือนทันทีก่อนที่ทำจะเห็นแจ้งว่าร่างที่พวกเขากำลังเผชิญอยู่ตรงหน้านั้นเป็นเปรตอย่างไม่ผิดเพี้ยน  เอ๋เข้าไปดึงแขนของอีกฝ่ายให้ออกมาจากส่วนที่จมอยู่กับพื้นของเจ้าสิ่งนั้นสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นต้นไม้เมื่อพ้นระยะมาได้พวกเขาเองก็มองไล่ตามความสูงขึ้นไปเมื่อตาประสานเข้ากับตาจังๆของมัน   ทำให้เขารู้สึกกลัวจนตัวสั่นเกิดมาก็เพิ่งเคยพบเคยเห็นกลัวแล้วกลัวแล้วมันกำลังเคลื่อนไหวด้วยแขนที่ห้อยโตงเตงไอ้นั้นมันก็โน้มตัวลงมาด้านหน้าซึ่งเป็นบริเวณเสาบ้านที่สามเกลอกำลังหลบอยู่มันใช้มือทั้งสองข้างค้ำลงบนพื้นปล่อยให้ผมยาวต่างของมันกวาดลากไปกับพื้นดินจนเกิดเสียงครืดคราดให้ขนลุกอีก

       ทั้งยังส่งกลิ่นเหม็นที่น่าสะอิดสะเอียนเรากับกลิ่นของขนหมากวนๆเปรตร่างยักษ์นั้นส่งเสียงอูดอาจ   ออกมาจากลำคอข้อเท้าของมันถูกยึดติดแน่นเหมือนเสาบ้านและขยับได้เพียงส่วนที่อยู่เหนือเท้าขึ้นไปเท่านั้น   ทั้งสามคนหดตัวอยู่ที่หลังเสาบ้านจนจับสั่นด้วยความหวาดกลัวสติได้เขาจึงพยายามหาทางหนีออกจากตรงนั้นหากวิ่งออกมาทางด้านหลังตรงนั้น    มันอาจจะตามมาไม่ได้เพราะขาของมันน่าจะติดกับพื้นอยู่อย่างนั้นเขาจึงสะกิดเพื่อนอีก 2 คนก่อนจะหันไปมองดูร่างนั้นที่โค้งตัวอยู่เหนือหัว

        พวกเขาต้องค่อยๆหาทางหนีสามเกลอหันหลังและเตรียมตัววิ่งอย่างสุดกำลัง    ก่อนจะออกตัววิ่งไปข้างหน้าป้องได้บอกกับเพื่อนว่าจะเห็นอะไรอีกก็ไม่ต้องหยุดวิ่งอยาก เอาชีวิตของตัวเองให้รอดได้ก็พอสิ้นเสียงต้องออกวิ่งนำหน้าใครเพื่อนก่อนที่ 2 คนจะออกตัวตามทั้งสามเป็นไปอย่างไม่คิดชีวิตและไม่หันหลังกลับไปมอง    แต่ดำที่วิ่งรั้งท้ายเหลียวกลับไปมองสันหลังของเขาก็ต้องเสียพล่านเพราะบริเวณเสาที่พวกเขาวิ่งหนีออกมานั้นเปรต 4 ตัวยืนเฝ้าอยู่และบริเวณพื้นดินรอบๆเสายังมีเงาลางๆที่ดูเหมือนกับคนห่มผ้าขัดทาอะไรอยู่ในมือโดนแสงจากตะเกียงส่องเข้าก็ปรากฏ!!!!เห็นเป็นจีวรพระเพียงแต่ร่างที่ใส่จีวรอยู่นั้นไม่มีหัวอยู่เลย 

ขอบคุณเครดิตภาพจาก gospel และ deviantart