มือปริศนาในบ้านพักครู

ทุกคนต้องเคยผ่านช่วงเวลาของวัยเด็กและเป็นนักเรียนกันมาแล้วทั้งนั้น แต่จะมีสักกี่คนที่จะมีประสบการณ์ได้ เจอผี ในเขตโรงเรียนที่ตัวเองได้ศึกษาอยู่

วันนี้ฉันมีประสบการณ์สุดหลอนในวัยเด็กจะมาเล่าให้ได้ฟังกันค่ะ ต้องย้อนไปเมื่อ 22 ปีที่แล้ว ตอนที่ฉันยังคงเป็นนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 5 ของโรงเรียนหนึ่งในจังหวัดตรัง ฉันมีเพื่อนสนิทที่ชื่อ ออย เราสองคนสนิทสนมกันมาก เพราะบ้านของฉันกับออยอยู่ใกล้กัน และเราก็ไปกลับโรงเรียนด้วยกันทุกวัน

วันหนึ่งที่โรงเรียนของเรามีกิจกรรมกีฬาสีประจำปี ทุกคนในโรงเรียนร่วมกันทำกิจกรรมอย่างสนุกสนาน บางคนที่โดดเด่นทางด้านกีฬาก็จะเข้าร่วมการเป็นนักกีฬา บางคนสนใจในการทำกิจกรรมสันทนาการ หรือแม้กระทั่งเป็นกองเชียร์ ส่วนฉันและออยไม่ได้มีความโดดเด่นทางด้านกีฬาหรือสันทนาการ ก็ได้เข้าร่วมการเป็นกองเชียร์

ขอบคุณภาพโดย Alexas_Fotos จาก Pixabay

เมื่อเดินมาไกลจากประตูโรงเรียนอีกหน่อย กำลังจะพ้นจากเขตบ้านพักครู ทันใดนั้นฉันก็เห็นกับสุนัขตัวหนึ่ง มันยืนอยู่ริมถนนข้างหน้าฉันกับออย และมีท่าทีว่าไม่ได้มาอย่างเป็นมิตรนัก พร้อมกับกำลังเดินเข้ามาหาพวกเราเรื่อย ๆ ออยกับฉันกลัวมาก เราไม่มีทางที่จะวิ่งผ่านมันไปได้เลย นอกจากจะหาทางหลบมันไปทางอื่น พวกเราเลือกที่จะวิ่งเข้าไปบ้านพักครูที่ใกล้ที่สุดก่อน เพราะกลัวจะโดนสุนัขกัด

น่าแปลกมากที่สุนัขตัวนั้นไม่ได้วิ่งตามพวกเราเข้ามาในบ้านพักครู มันยืนจ้องอยู่ที่ถนนหน้าบ้านเท่านั้น แต่ฉันกับออยก็รู้สึกโล่งใจที่มันไม่ได้วิ่งตามเข้ามา

"โอ้ยแก! เวรกรรมจริง ๆ จะหนีกลับไปนอนเล่นที่บ้านสักหน่อยก็จะมาเจอกับหมาวิ่งไล่กัดอีก" ออยตัดพ้อกับชะตากรรมของตัวเอง

"อย่าเพิ่งบ่นไปแก นั่งรออยู่ที่นี่สักพัก เดี๋ยวมันก็ไปเอง"

"ฉันปวดท้องอ่ะแก สงสัยจะตื่นเต้นไปหน่อย ที่นี่จะมีห้องน้ำมั้ยนะ"

ฉันพยายามมองหาห้องน้ำให้ออย และในที่สุดก็เจอห้องน้ำที่อยู่ชั้นล่างของบ้านพักครู แต่บ้านหลังนี้ดูเหมือนจะเป็นบ้านที่ไม่มีใครอยู่มานานแล้ว เพราะตัวบ้านมีเศษขยะและหยากไย่เป็นจำนวนมาก

"ฉันว่าบ้านหลังนี้ไม่มีคนอยู่นะแก แล้วในห้องน้ำจะมีน้ำสำหรับแกหรือเปล่านะ" ฉันพูดขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วไปทางห้องน้ำ

"ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันปวดท้องมาก ยังไงก็ลองเข้าไปดูก่อนแล้วกัน"

ออยเดินไปที่ห้องน้ำ และตะโกนออกมาบอกฉันว่ายังมีน้ำอยู่ในอ่าง โดยที่ฉันก็ยืนรอที่หน้าห้องน้ำ อีกไม่กี่อึดใจก็ได้ยินเสียงออยตะโกนลั่น และรีบเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำ

"อะไรของแก ออย ทำไมร้องตะโกนเสียงดังแบบนี้ เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้าก็พาเรากลับโรงเรียนกันซะหรอก"

"แก แก ฉันเจออะไรไม่รู้อยู่ในอ่างเก็บน้ำในห้องน้ำ" ออยพูดด้วยน้ำเสียงตื่นกลัว

"โอ้ยแก ก็ห้องน้ำไม่มีคนใช้มาตั้งนาน ก็อาจจะมีเศษขยะนั้นแหละ"

ฉันพูดขึ้นมาพร้อมกับเดินเข้าไปชะโงกหน้าดูในอ่างเก็บน้ำ แต่เมื่อฉันเดินเข้าไปถึงที่นั่นก็เห็นกับสิ่งที่น่าหวาดกลัวมาก เพราะในอ่างน้ำมี มือของคนที่กำลังลอยน้ำอยู่ ฉันกับออยยืนตัวแข็งอยู่ในห้องน้ำ และจ้องมองไปที่มือข้างนั้นที่ค่อย ๆ กวักน้ำเล่น เหมือนกำลังโบกมือทักทายพวกเรา

ทันใดนั้นฉันก็ได้ยินสียงสุนัขเห่าอยู่ที่หน้าบ้าน พวกเราเหมือนรู้สึกตัวขึ้นมาจากอาการช็อค ฉันและออยจับมือกันวิ่งออกมาจากห้องน้ำ แต่ยังคงได้ยินเสียงของมือข้างนั้นที่กำลังใช้มือทุบน้ำอยู่ ราวกับว่าไม่พอใจที่พวกเราวิ่งออกมา พวกเรายืนอยู่หน้าห้องน้ำ ใจหนึ่งก็กลัวว่าวิ่งออกไปจะเจอกับสุนัขหน้าบ้าน แต่อีกใจก็กลัวสิ่งที่กำลังทุบน้ำในอ่างอยู่

ออยเดินเข้าไปปิดประตู เพื่อที่จะไม่ให้เห็นสิ่งน่ากลัวที่กำลังอยู่ตรงหน้าของพวกเรา แต่เมื่อออยปิดประตูฉันก็ได้ยินเสียงมือนั้นกำลังทุบประตูดัง ปัง!! ปัง!! ปัง!! พวกเราไม่รอช้ารีบวิ่งออกจากบ้านร้างหลังนั้นทันที  โชคยังดีอยู่ที่พอวิ่งออกมาที่ถนนหน้าบ้าน สุนัขตัวนั้นก็หายไปแล้ว ฉันกับออยวิ่งกลับไปที่บ้านอย่างรวดเร็ว แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พวกเราไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง เพราะอาจจะโดนทำโทษจากพ่อแม่ หรือคุณครู

ไม่มีใครรู้ว่ามือปริศนาที่เราเห็นเป็นมือของใคร และไม่มีใครรู้ว่าพวกเราได้ไปเจอกับสิ่งน่ากลัวในบ้านพักครูร้าง แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้น ทำให้ฉันกับออยก็ไม่เคยหนีเรียนอีกเลย