เจ้าที่มาเตือน

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนที่ฉันไปเที่ยวกับเพื่อนๆที่เกาะแห่งหนึ่งในจังหวัดตรัง วันแรกไปถึงเกาะประมาณบ่ายโมง มีรถจากบังกะโลมารอรับถึงท่าเรือ นั่งรถจากท่าเรือมาประมาณ 10-15 นาที ก็ถึงที่พัก เราได้ที่พักนี้มาในราคาที่ถูกมากเพราะพ่อของเพื่อนรู้จักกับเจ้าของบังกะโลและเป็นคนติดต่อจองที่พักให้ บรรยากาศโดยรอบบังกะโลค่อนข้างเงียบสงบอาจจะเป็นเพราะเป็นช่วงโลซีชั่น พอเช็คอินเสร็จก็เข้าไปดูที่พัก เจ้าหน้าที่พาไปดูพี่พักเป็นบ้านหลังใหญ่มี 4 ห้องนอนและเป็นห้องน้ำรวม  เราเลือกที่จะนอนห้องชั้นบนพอเปิดประตูห้องเข้าไป ห้องค่อยข้างเหม็นอับ มีประตูหน้าและประตูระเบียงข้างหลังอยู่ตรงกัน เราคิดว่ามันผิดฮวงจุ้ย เคยได้ยินมาว่าการสร้างประตูตรงกันแบบนี้เหมือนเป็นการเชิญดวงวิญญาณให้มาอยู่ในพื้นที่ ตอนเข้าไปในห้องรู้สึกแปลกมาก แต่ยังดีที่มีเพื่อนนอนไม่งั้นไม่กล้านอนจริงๆ

เช้าวันที่สองวันนี้อากาศแจ่มใส เราและเพื่อนๆไปดำน้ำกันตั้งแต่เช้าจนถึง 11 โมงก็ขึ้นฝั่งกลับมาที่พักเพื่อเก็บกระเป๋ากลับบ้าน ตอนนี้เวลาประมาณเที่ยงกว่าๆ เราแวะกินข้าวกันก่อนแยกย้าย ระหว่างที่ทานข้าวเราก็ถามเพื่อนคนนึงว่า “เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมมึงรีบกลับไปนอน” เพื่อนตอบ “เมื่อคืนกูเห็นคนแก่ยืนอยู่ข้างนอกกำลังเคาะกระจกหน้าต่างอยู่ ยืนอยู่ตั้งนานพวกมึงก็ไม่สนใจเลย กูไม่รู้หรอกว่าคนหรือผีแต่กูรู้สึกไม่ดีเลยกลับห้องแต่พอกลับไปที่ห้องกูนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ก็เห็นคนแก่คนเดิมมายืนอยู่ตรงหน้าต่างห้องกู มองจ้องกูอยู่ กูรีบวิ่งไปหาพวกมึงเลย เขาต้องโกรธที่พวกมึงเล่นเสียงดังแน่ๆ” เพื่อนทุกคนขนลุกพร้อมกันทันที หลังจากนั้นเราก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้เพื่อนฟังเหมือนกัน พอกินข้าวเสร็จเพื่อนๆทุกคนก็ต่างเงียบและแยกย้ายกลับบ้าน