อื่นๆ

โบราณว่าไว้...อย่านอนขวางทางเดิน

913
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
โบราณว่าไว้...อย่านอนขวางทางเดิน

ผู้ชายภาพโดย SuperHerftigGeneral จาก Pixabay

เมื่อตอนเป็นเด็กเรามักได้ยินผู้ใหญ่คอยเตือนอยู่เสมอๆ ว่า อย่าเล่นซ่อนแอบเวลากลางคืนเดี๋ยวผีบังตา  อย่าลงเล่นน้ำคนเดียวเดี๋ยวผีพลายจะมาเอาตัวไป  อย่านอนขวางทางเดินเดี๋ยวเจ้าที่เดินไม่ได้  อย่าเล่นมีดและของมีคมเดี๋ยวผีผลัก  อย่าเล่นไฟเดี๋ยวไฟจะไหม้บ้าน  และอีกสารพัดที่ห้ามไม่ให้เราทำ

แต่เมื่อเราถามถึงเหตุผล ว่าเหตุการณ์ที่ว่ามีใครเคยเจอเหรอ  เรากลับไม่เคยได้คำตอบกลับมา  ตอนนั้นก็คิดนะว่าก็แค่ห้าม  หรือพูดให้เรากลัวจะได้ไม่กล้าทำ  หลายครั้งที่พยายามถามหาคำตอบกับยายบ้างกับแม่บ้าง  ทั้งสองท่านกลับวางเฉยเหมือนไม่ได้ยิน  หรือไม่อยากตอบ  ใจก็คิดนะว่าเมื่อไม่สามารถตอบคำถามเราได้แล้วทำไมต้องห้าม  ความที่เป็นเด็ก  เมื่อเจอคำสั่งแบบนี้มักไม่ค่อยเชื่อฟังกันหรอก  ไม่ทำตาม  แต่ก็ไม่เถียง

Advertisement

Advertisement

เด็ก

ภาพโดย Free-Photos จาก Pixabay

แม่ดิฉันมีน้องสาวคนสุดท้องเป็นผู้หญิง  เราสองคนเป็นน้าหลานวัยเดียวกัน  อายุ 17 ปีเท่ากัน  จึงเหมือนเป็นเพื่อนกัน  เรามักไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ  ดิฉันอยู่กับแม่  ส่วนน้าสาวอยู่กับยาย  บางครั้งน้าสาวก็จะมานอนค้างที่บ้านดิฉัน  เวลาเธอมาค้างที่บ้านเราก็จะนอนด้วยกัน

ห้องนอนดิฉันไม่ใหญ่มาก แต่เตียงนอนดิฉันใหญ่พอสมควร ( 6 ฟุต)  ความกว้างของห้องก็ประมาณ 4x4 เมตร  เมื่อวางเตียง 6 ฟุตในห้องก็จะเหลือทางเดินนิดหน่อย   ซึ่งทางเดินในห้องดิฉันก็จะตรงกับประตูห้องพอดี

เมื่อไหร่ที่น้าสาวดิฉันมานอนด้วยเธอก็จะนอนกับดิฉันบนเตียงทุกครั้ง  แต่มีอยู่คืนหนึ่งเธอไม่ยอมขึ้นมานอนบนเตียงด้วยกัน  โดยให้เหตุผลว่าร้อน  ซึ่งคืนนั้นอากาศก็อบอ้าวพอสมควร  เธอว่านอนบนพื้นเย็นกว่า  จึงเอาผ้าห่มลงไปปูนอนบนพื้น  ดิฉันก็ไม่ได้คัดค้านอะไร

Advertisement

Advertisement

รุ่งเช้าของอีกวันดิฉันตื่นมาก็ไม่ได้เจอเธอแล้ว   ถามแม่ว่าน้ากลับบ้านแล้วเหรอ  แม่ว่ากลับไปแต่เช้ามืดแล้ว  ดิฉันแปลกใจมากทำไมเธอรีบกลับ  ทั้งๆที่วันนั้นเป็นวันอาทิตย์พวกเราไม่ต้องไปโรงเรียน  และปกติเธอจะอยู่กับดิฉันทั้งวัน  ตอนเย็นถึงจะกลับไปบ้านเธอ

หลังจากวันนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันเลย   ปกติวันเสาร์ตอนเย็นเธอมักมาที่บ้านดิฉันและค้างด้วยกัน  วันเสาร์นั้นเธอไม่มา   รุ่งขึ้นเป็นวันอาทิตย์ดิฉันจึงไปหาเธอที่บ้านยาย   ถามถึงเหตุผลว่าทำไมไม่ไปหาดิฉันที่บ้านเลย  เธอให้คำตอบว่าเธอจะไม่ไปค้างที่บ้านของดิฉันอีกแล้ว  และเล่าเหตุการณ์ในคืนนั้นให้ฟัง

เธอเล่าว่าคืนนั้นเธอนอนกำลังเคลิ้มหลับอยู่บนพื้น  จู่ๆก็มีใครไม่ทราบเอาเท้ามาเตะที่ข้างลำตัวเธอเบาๆ  แล้วพูดว่า  “ลุกๆ..กูจะเดิน”   เธองัวเงียตื่นขึ้นแต่ก็ยังไม่ลืมตา  พลันก็โดนเตะเข้าที่ข้างลำตัวอีก  พลางพูดซ้ำประโยคเดิมว่า “ลุกๆ..กูจะเดิน”   คราวนี้ตื่นเต็มตาเลย  พลางลืมตาขึ้นมอง

Advertisement

Advertisement

ผู้ชายภาพโดย Pete Linforth จาก Pixabay

สิ่งที่เห็นคือผู้ชายร่างสูงใหญ่ตัวดำเมี่ยมยืนอยู่ข้างตัวเธอ  แล้วค่อยๆก้มตัวลงมาจ้องหน้าเธอ  เธอเล่าว่าเธอตกใจสุดขีด  คว้าหมอนได้ก็กระโดดขึ้นไปนอนบนเตียงกับดิฉัน  เอาผ้าคลุมโปงนอนตัวสั่นงันงก พยายามเรียกให้ดิฉันตื่นแต่ดิฉันหลับสนิท   นอนกลัวอยู่จนเช้าก็รีบออกจากบ้านดิฉันไป  ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเธอไม่เคยมานอนค้างบ้านดิฉันอีกเลย  หากจะมีความจำเป็นต้องมา  เธอจะมาเฉพาะเวลากลางวันเท่านั้น

ยายหลาน

ภาพโดย Sasin Tipchai จาก Pixabay

จากเหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ดิฉันทราบว่า  ที่ผู้ใหญ่บอกกล่าวเรา  และพยายามเตือนเราอยู่เสมอๆนั้นสมควรที่เราจะเชื่อฟังเป็นอย่างยิ่ง   เราไม่ควรดื้อเลย  เพราะถ้าหากเราดื้อก็อาจจะเจอเหตุการณ์เช่นที่น้าสาวดิฉันเจอมาแล้วนั่นเอง

เวลาผู้ใหญ่ท่านสอนอะไรเรา  ถึงจะไม่ค่อยมีเหตุผลในสายตาเราสักเท่าไหร่  เชื่อฟังไว้ก็ไม่เสียหายอะไร และท่องเอาไว้เสมอว่า "เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด" จะได้ไม่ต้องเจอเหตุการณ์ระทึกขวัญเหมือนที่น้าสาวของดิฉันได้เจอ

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์